|
|
beide afgelast
|
|
Het uitvoeringsschema van dit concert.
Zie de pdf
om het te kunnen lezen. Vraag
om de Excel-versie om er mee verder te werken.
|
|
2 april 2015: op de campus
Iedereen zei vorig jaar: "jullie moeten hiermee doorgaan." En zo
gebeurde. Het projectkoor werd Campuskoor Veelstemmig - en wilde de
passie opnieuw uitvoeren. Zo groots als vorig jaar, dat was niet
haalbaar. Dan liever ánders. Kleinschaliger, dichter op het publiek.
En dan liefst een studentenpubliek, want daar is De lastpost in
eerste instantie voor geschreven. En dus een uitvoering in het hart
van de campus.
We vonden een fascinerende locatie: de trap van het
Erasmusgebouw, met allerlei ruimtelijke mogelijkheden en vooral los
rondlopend publiek. En een tijd: Witte Donderdag, direct na het
sluiten van de Refter, één deur verder. Niet alle delen - een uur is
lang genoeg; en met de overgangen vertolkt door het
Studententheater. En: boventiteling, zelfs met de noten van de
publiekszang.
Het werkte. Een gestaag groeiend publiek - toevallige voorbijgangers
bleven kijken. 175 mensen, de helft studenten, inderdaad staand, de
meesten vanaf de bovenverdieping. Brood en wijn ronddelen. En flink
meezingen bij Van hand tot hand en Adieu.
Documentaire
Registratie op video
Fotoverzamelingen
- Stills
uit de videoimpressie
-
Foto's
van het concert door Jacques Mertens
- Foto's
van de try-out in de Studentenkerk
Uitgevoerd
- De spreadsheet (pdf) met tijden, uitvoerenden, etc.
- Vraag om de Excel-versie om er mee verder te werken.
Materiaal, info
Blogjes
- Zie de
voorpaginablogjes over dit concert.
|
Trap, overloop, kleine trap. Erboven de
tekstprojectie. Linksboven zie je een hoekje van het publiek van de
bovenverdieping.
Uitvoerenden:
Technische commissie:
Bryan van den Broek, Martijn Beukenhorst, Robert Renzema
Koorbestuur:
Lisa Hilderink, Lennert van Tilburg, Laura Poels,
Laurens van Eijck
Advies concertformaat:
Eva Huisman
Logo, poster & flyer: Eva Huisman
Met dank aan:
- Radboud Universiteit
- Studentenkerk Nijmegen
- Faculteit Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen
- Cluster Ondersteuning
- Facilitair bedrijf
- Universitair Vastgoed Bedrijf
- Mediatechniek
- Notaris Stoker
- Donateurs
|
|
Veelstemmige videoimpressie
Wat bezielt deze mensen? Wat ervaren ze? Wat gebeurt er allemaal?
Zulke vragen kregen Anna van de Weygaert en Mies Mikx plotseling
voorgelegd. Met de opdracht om daar ter plekke, improviserend, een korte
documentaire van te maken. Ze werken bij Oogomoog; en Oogomoog kan dat, zo
weten we op de Radboud Universiteit.
Het resultaat is verbluffend, kijk zelf maar. Allerlei mensen, van
toeschouwer tot regisseuze, geven kernachtig hun visie terwijl je
in beeld ziet wat ze bedoelen. Rake fragmenten uit het
afgelopen concert,
mooi gefilmd en gemonteerd door Thijs van Gasteren.
"Ik was er echt door geroerd," zegt Anna. "Ik zou wel mee willen zingen,"
zegt Mies. En Thijs, die zegt het met z'n montage.
- Zie de video op YouTube, 7
minuten, en verwonder je.
- Bezoek Oogomoog
- Mail ons al je reacties!
|
Anna vroeg willekeurige mensen uit het publiek naar hun ervaringen.
Je ziet ze even in beeld, dan praten ze door en zie je de opnamen
van de uitvoering waar ze over spreken.
|
De lastpost op de trap - op video
Op het allerlaatst een concert filmen dat
zich overal om je heen afspeelt. Het leek onmogelijk, maar Lies
Bruines deed het. Vandaag stuurde ze haar
registratie van het afgelopen concert.
Soepel gemonteerd, veel aandacht voor detail, en - gezien de bizarre ruimte -
heel behoorlijk geluid. De rauwste koorpassages, de zachtste treurzang,
schertsende acteurs, het voluit zingend publiek: het staat er allemaal prima op.
Filmwetenschapper Lies Bruines heeft net haar eigen videobedrijf
FirefLies Productions
opgericht. "Ik werk al jaren met films,
als voorviewer bij kortfilmfestival Go Short, en als coördinator van de publieksdiensten bij arthouse LUX.
Dan wordt het toch tijd dat ik zelf eens ga filmen", zegt ze.
We zijn blij dat we net op tijd waren. Dank, Lies!
|
Dit jaar met theater: Judas wordt overgoten met bloed.
|
Boventiteling met noten, het werkt
De noten zijn mooi, maar de teksten zijn essentieel. Twee jaar geleden
hadden we al een tekstboekje voor tijdens het concert, maar publiek dat in
een boekje gedoken zit is niet prettig.
Vorig jaar hadden we tekstprojectie links en rechts van het podium. Gevolg: publiek ziet in een
oogwenk de tekst en kijkt verder naar de uitvoerders. Een aanrader voor
elk concert.
Maar voor de liederen die het publiek meezong wwaren we er nog niet: de
noten stonden in het boekje, met de tekst er klein onder. Willibrord kon
dirigeren wat-ie wilde, maar juist de zangers onder het publiek zagen hem
niet.
Dit jaar hebben we het echt voor elkaar: boventiteling, met voor elke
meezingregel zowel de tekst als de noten, en daaronder dus de armen en
gezicht van de dirigent.
Zondag, op de try-out in de studentenkerk, bleek dat het werkte. Zelden
zong een publiek zo overtuigend mee!
- Zie desgewenst de powerpoint:
pptx of pdf.
|
Tekstprojectie met noten via powerpoint en beamer. Met Iris van Iris Organiseert en Martijn van de Technische
Commissie.
|
Uitvoering in 3D
Het eerste concert van De lastpost, in 2013, beleefde je in één dimensie:
het koor stond op een podium. De première vorig jaar, toen kwamen de
koorleden uit alle hoeken: twee dimensies. Maar volgende week, 2 april, dan
is het echt 3D: de zangers zingen voor, achter, links, rechts, boven en
onder je.
Niet alles tegelijk natuurlijk. Voor elke scène en voor elke
scènewisseling zijn er schema's uitgedacht. De technische commissie rekent
en plant zich suf om alle consequenties voor stoelen, deuren, standaards, en
vooral licht uit te rekenen.
"En dat valt nog niet mee," zegt Bryan van den Broek, student Moleculaire
Levenswetenschappen, nu het brein achter de verlichting. Hij staat voor
flinke uitdagingen. "Het is erg mooi dat die zangers telkens anders staan en
ook verschillende emoties naar voren brengen. Dat probeer ik dan goed in het
licht te zetten. Maar de regie verandert nog steeds..."
Om het nog erger te maken is geen generale mogelijk in de week voor het
concert - er zijn dan tentamens. "We moeten het neerzetten, een uurtje
tevoren uitproberen, en dat is het dan."
We hebben er alle vertrouwen in dat het gaat werken. Dank, Bryan!
|
[Pas op, spoiler!] In "Ik
lijk wel gek" vertelt Simon van Kyrene hoe hij dat kruis omhoog
moet sjouwen. Het koor dat zijn lied zingt komt stap voor stapje,
van beneden en loopt dan om je heen.
|
IJverig en prettig repeteren
Campuskoor Veelstemmig is ijverig aan het repeteren voor het komende
concert. Zeer geconcentreerd op de trappen van het Erasmusgebouw, zeer
losjes maar hard werkend en veel lachend in de Studentenkerk.
Telkens met maar driekwart van de zangers - ziekte, werk, deadlines, tentamen,
ouderbezoek, alles vecht om prioriteit.
Maar op het concert zijn we met 35.
Sanne maakte foto's op de repetities. Samen geven ze een goed beeld hoe
het er aan toe gaat.
-
Fotoserie (klik op de eerste foto, blader verder)
- Kom meezingen op de open
repetities, 13 en 20 april
- Veel koorleden oefenen online. Dat kun jij ook, bijvoorbeeld bij
Adieu, dat door het publiek wordt meegezongen. Rechtsonder in de pagina
van Adieu zie je
partituur. Klik op afspelen.
- Meer over de online
partituren.
- Blogje
Langstudeerders,
2013
|
Opstelling op de trap, voor de weinige stukken waar niet iets
bijzonders mee is, qua regie. Ja, papiertjes! Sommige zangers kennen
de tekst nog niet helemaal uit het hoofd. Straks wel.
|
Non ludicra sed horribilis
Studentenkoor Carmina Ludicra is alom bekend om z'n lichtvoetige
uitvoeringen van de hilarische operettes van Gilbert & Sullivan.
Lachwekkende liederen, carmina ludicra.
Zoniet nu. Zeven zangers uit Carmina Ludicra zingen vooral de
huiveringwekkende liederen. Het pikdonkere gebed op de olijfberg, de
smeekbede van mevrouw Pilatus, de schimmige sound bytes in de geseling, de
spottende omstanders rond het kruis, de inkeer van de centurion, en het intens droeve rouwlied. Ze zijn
er niet bang voor.
Bijeengehaald door toporganisator Iris van Heesch, muzikaal geleid door Nathan Tax;
beide van begin af aan bij het passieproject betrokken.
Het gaat onvergetelijk worden. Non ludicra sed horribilis.
|
Gelegenheids-
ensemble van
zeven zangers
uit Carmina
Ludicra:
Nathan Tax,
Robert Kerssies,
Iris van Heesch,
Fenna van Dijk,
Jeske Roozen,
Veerle Driessen,
David Mokveld.
|
|
Theater tussen de noten
Het was al een oude wens: zo'n passie moet je niet alleen horen, die moet
je ook zien. Niet alleen de zangers die je aankijken, nee, ook mensen die de
ruimte, de vaardigheid en het lef hebben om te bewegen en te spreken.
Dit jaar hebben ze de ruimte: op de trappen van het Erasmusgebouw.
Theatermaker Renee Huismans leidt het Studententheater Op hoop van zegen.
Vijf acteurs zullen de gezongen verhalen inleiden, overbruggen, anders
vertellen, verbeelden.
"Wij zijn niet op de traditionele manier te werk gegaan," zegt Renee.
"Het spel dat je ziet is bijna allemaal ontstaan vanuit de eigen
improvisaties en ideeën van de spelers. Dus geen Jezus die aan het kruis
wordt gehangen of apostelen die in slaap vallen na het laatste avondmaal.
Maar wel de sferen en emoties die dit prachtige verhaal dragen, sferen die
wij door middel van onder andere muziek- en episch theater en spoken word
jazz aan u door zullen geven."
|
Christel de Jong, Femke Degeling, Jochem Rolvink, Lieve van
Voorthuijsen en Bert Donks zullen de uitvoering op de trappen een
heel nieuwe dimensie geven. Er komt nog een foto van alle
vijf.
|
Poster in de overtreffende trap
Opnieuw verbluft logo-ontwerpster
Eva
met een wel heel erg treffende poster: afgebeeld op de trappen waarop de
komende uitvoering gaat plaatsvinden.
"Het is een kwestie van perspectief," zegt ze. "Vanaf de begane grond zie
je gewoon een trap. Maar als je van bovenaf kijkt, is het een kruis. En
precies daar wordt die passie uitgevoerd."
Ze gebruikte de facebookfoto van het trappenhuis als sjabloon
voor de poster. "Ik heb 'm gewoon als onderste laag onder het posterontwerp
gestopt." Daaroverheen lopen alle lastpostbezorgertjes die het kruis dragen; dan de trappen; dan de tekst - waarbij ze nog veel nuttige
adviezen had over wat die moest zijn.
Eva heeft minstens een VIP-zitplaats verdiend. Hoewel: "staan is leuker.
Dan kun je nog eens van perspectief wisselen."
|
|
Bart de Piraat maakt boekje
De liedteksten hoeven er niet meer in, maar ja, we willen toch wel een
echt programmaboekje. Met de inleiding, achtergrond, uitvoerenden, sponsors,
etcetera. Wie maakt dat?
"Ik," zei Bart, die we kennen van Carmina Ludicra, die ooit een
piratenoperette uitvoerden. Wat blijkt? Zijn vormgeversbedrijf heet écht
Bart de Piraat. Als je daar op bezoek gaat, dan zie je waarom. Hij maakt
grappige animaties, die juist door hun grappigheid heel goed werken. Je
blijft kijken, de boodschap komt over, de beelden blijven je bij. Bart kan
dat.
Hij kan ook programmaboekjes vormgeven. Een animatie op papier, dat zal
wel niet lukken, maar het zal vast en zeker een boekje worden dat bij de
toon van dit concert past. Niet grappig, want dat is een passie niet; maar
wel helder, open, toegankelijk.
Dank, Bart!
|
Over hoe je je digitaal veilig kunt gedragen. Het werkt. Je kijkt
voor je lol, daarna gedraag je je digitaal veilig. Doel bereikt.
|
|