Poster Studentenkerk, 15 april 2019 Ted van Aanholt, 2019
Blogjes over De lastpost
Er is een soort van
'geschiedenis': wat deden we tijdens het schrijven en uitvoeren van
De lastpost, een veelstemmig verhaal? In totaal 146 blogjes
verschenen op de voorpagina van het project. Ze staan nu hier.
Sommige externe links werken niet meer.
7 januari 2020 - update maart 2020
De lastpost, Amsterdam - Nijmegen
[ Update maart 2020: Corona - alles afgelast ]
De plannen zijn steeds concreter, de data bekend. De
Amsterdamse Dominicusgemeenschap gaat De lastpost uitvoeren, met het
Campuskoor als Koor 2; en een kinderkoor; alles onder
leiding van dirigent Arjan van Baest.
Dat gaat gebeuren op Goede Vrijdag 10 april, 20 uur. Voorafgaand hebben we een
uitwisseling: het Campuskoor komt kennismaken en meerepeteren in de
Dominicuskerk; en de Amsterdammers komen naar Nijmegen voor een open
generale repetitie. Welkom!
En bovendien voert het Campuskoor, samen met zangers van Carmina Ludicra,
de passie ook op de Nijmeegse Campus uit.
De Dominicuskerk in Amsterdam: van buiten onopvallend,
van binnen overweldigend in kleur, detail en sfeer. Wees er!
21 september 2019
De zevende lastpost
... en wéér zijn er plannen voor een uitvoering van De lastpost, begin
april 2020. De zevende keer! En dat terwijl we ooit bedachten dat één
uitvoering al heel wat was.
Des te meer reden om te bezien of we er een werkelijk veelstemmige
uitvoering van kunnen maken. Op de campus liefst; misschien twee keer zelfs.
Met steun van het bestuur gaan Willibrord en het Campuskoor aan het
rondkijken en rondvragen.
Waar? Wie? Wanneer?
Zing je in een koor dat misschien wel mee wil doen?
Suggesties voor scènische aspecten in de uitvoering?
Weet je een student die producent wil worden en die dat kan?
Van begin af aan al was Frits Hendriks al bij De lastpost betrokken.
Eigenlijk nog eerder, als een van de eerste zangers van het
Campuskoor,
toen nog 'facultaire-unie-koortje', van waaruit de passie voor deze passie is ontstaan.
Daarna meedenker,
spreker op de 'nulde' uitvoering, zanger, ambassadeur,
concertorganisator, voorzitter van Stichting
Veelstemmige Verhalen. Zonder Frits was De lastpost een heel stuk
lastiger van de grond gekomen.
Maar nu gaat hij verder studeren in Leuven, en dat is moeilijk te combineren met
het bestuurswerk. Hoewel... wie weet is er in Leuven ook wel een koor
geïnteresseerd.
Frits, namens honderden zangers en inmiddels vele honderden toehoorders:
dank voor je bijzondere werk!
14 april 2019
Samen maken we De lastpost
Veel mensen en organisaties hebben meegewerkt aan
De lastpost op 15 april
2019. Veel dank daarvoor, zonder jullie was er geen uitvoering geweest.
Maar we kunnen nog wel wat hulp gebruiken, financiële hulp.
De lastpost, een veelstemmig verhaal, beschikbaar stellen aan koren,
kerken en andere organisaties; met de
basisversie die het schrijversteam
dit jaar heeft samengesteld is dat nog eenvoudiger.
Wat gaan we komend jaar nog meer doen?
uitvoeringen van De lastpost in Nijmegen én Amsterdam;
werken aan een nieuw verhaal om veelstemmig te vertellen.
Maar zonder hulp, ook financiële, lukt dat niet. Samen maken we De
lastpost. Doe je mee?
3 april 2019
Internationale studenten
Een klein clubje is het Campus Choir dit jaar; dat fluctueert nogal. Wat
wil je, met studenten van twaalf verschillende nationaliteiten.
Bregje van de Weijer, videoredacteur van Voxweb, vond dat wel een interessant
gegeven: studenten van over de hele wereld, die een muziekstuk in het
Nederlands zingen. Wat vinden die daarvan? Hoe klinkt dat?
Ze maakte er een mooi filmpje over, dat tevens werkt als aankondiging
voor het komende concert. En: je hoort hoe mooi dat kleine clubje zingt.
Dank, Bregje!
Zie:
"Mijn interesse voor de Nederlandse taal is gegroeid"
Voor het komende concert maakte Ted van Aanholt de poster. Op verzoek
stapte hij volledig af van de vaste 'huisstijl' die door Eva Huisman sinds
2012 verzorgd werd.
Gelukt!
Ted kon uitgaan van de vele foto's die hij - met dank! - de afgelopen
jaren maakte van de uitvoeringen van De lastpost. Zijn poster geeft daardoor
een totaal andere kijk op De lastpost: het gaat hier niet zozeer om het
verhaal, maar om de uitvoering.
Een 'mannetje', zoals Frits het zo treffend schreef, dat verkeerd om
staat: niet naar een koor maar naar een zingend publiek. En een schitterende
compositie met een en al richting van linksonder naar rechtsboven.
De "oudste" stukken (2012) uit De lastpost zijn van begin
af aan de lastigste gebleken. Ze zijn geschreven in een meer
operetteachtige stijl waarin de verschillende personages (Jezus,
hogepriesters, en volk op het plein) in directe rede met elkaar in
discussie gaan. Vrijwel alle later geschreven delen zijn meer
retrospectief van aard.
Hendrik Jan Bosman en Willibrord Huisman schreven ter vervanging een nieuw deel,
Die man, waarin Kajafas aan het woord komt.
Zijn partij is gemakkelijk te zingen voor een paar mannen en kan
desnoods zelfs door één man gezongen worden. De partijen van Jezus en het volk zijn onveranderd gebleven.
De drie oude delen blijven op deze website
beschikbaar voor wie zangers - en een regisseur - heeft die wel van
wat spektakel houden.
Dit jaar verzorgt het Campuskoor een bescheiden, intieme,
uitvoering van De lastpost. In ons 'thuis': de
Studentenkerk, zonder welke dit hele project überhaupt nooit van de grond
zou zijn gekomen.
Maar ook al zingen we de basisversie ,
éénkorig zal het niet worden. We gaan er een tweede koor van
'lastpostreünisten' bijhalen voor het broodnodige contrast.
Misschien ook een eenvoudige maaltijd van te voren - zoiets is heel normaal
in de Studentenkerk.
Bezoek de try-out het repetitieweekend: zondag
31 maart 16:00, Aqua Viva
, Heyendaalseweg 290, met boventiteling.
Heb je De lastpost eerder gezongen of ben je een ervaren koorzanger?
Doe mee het het 'reünistenkoor'! Thuis oefenen, repetities op 13
en 14 april. Mail alvast naar dirigent
Willibrord Huisman en je krijgt zo gauw mogelijk meer info.
Wordt het reculer pour mieux sauter? Volgend jaar ook een
uitvoering in Amsterdam. Misschien zelfs twee!
Foto uit 2015: tekstprojectie op de balk boven de
roos in de Studentenkerk. 'eens beginnen' staat er: we begonnen in
2012.
8 november 2018
De lastpost, ook in Amsterdam
Al lang was het een wens: dat zo'n door iedereen gedragen
passie ook buiten Nijmegen bekend raakt. Wel, in 2020 gebeurt het: in de
Amsterdamse Dominicusgemeenschap, het mekka van de hedendaagse Nederlandse
kerkmuziek.
De plannen zijn al duidelijk omlijnd: het koor en dirigent Arjan van
Baest zetten zich in voor de muziek; de pastores Eva Martens en Juut Meijer
staan er garant voor dat De lastpost door de hele
gemeenschap gedragen wordt. En vanuit Nijmegen komt het Campuskoor
meezingen.
Des te beter komt het uit dat we de 'basisversie' van De lastpost vrijwel
rond hebben - zingbaar in een uur,
en toch de essentie van het lijdensverhaal vertellend.
De Dominicuskerk in Amsterdam: van buiten onopvallend,
van binnen overweldigend in kleur, detail en sfeer. Wees er, in 2020!
5 november 2018
Basisversie van 50 minuten
Op verzoek van het bestuur hebben de
auteurs Liesbeth, Hendrik Jan en
Willibrord gepast en gemeten en aldus een basisversie (PDF) van De lastpost
samengesteld. Deze vergt 50 minuten uitvoeringstijd inclusief gesproken
brugteksten.
De basisversie is bedoeld om heldere beslissingen over uitvoeringen te
maken: wie De lastpost wil uitvoeren, kiest de basisversie (van 11
delen) en voegt daar naar gelang de plaatselijke wensen, omstandigheden en
mogelijkheden nog andere (van de 13 overige) aan toe.
De vijfde uitvoering van De lastpost mocht er wezen. Opnieuw
hebben we nieuwe mogelijkheden verkend en een overtuigende presentatie
verzorgd.
Uitgevoerd in de nieuwe theaterzaal
"C".
Gortdroge akoestiek, met wat elektronisch toegevoegde galm. Ging dat?
Ja. Het zong niet eens veel lastiger dan in een concertzaal of een kerk.
Voordeel van zo'n zaal: alles is er, alles werkt. Goed geregelde
ondersteuning. En schitterend licht, prima geregisseerd door Bryan van
den Broek en Bart Baeten. Dank!
Campuskoor,
Kinderkoor Dukenburg,
en dan heb je nog een koor nodig. Lukt het met een gelegenheidskoor van
oud-lastpostzangers dat de dag ervoor alles instudeert? Ja, dat werkte. Wie
ooit De lastpost gezongen heeft, doet graag opnieuw mee.
En dan: meertalig. Was dat een goed idee? Sommigen - met name de
zangers - vonden van wel,
anderen niet. Maar ook: het is werk in uitvoering. We weten nu dat
het kan: de liederen in het Duits of Engels vertalen, op de bestaande
noten.
Zie:
Integrale
video
klik aldaar op "Meer weergeven";
onder de beschrijving staan links naar de afzonderlijke delen.
In ten days you will witness the fifth performance of the passion De
lastpost. Conceived in 2012 to be performed only once, it has now become an
annual campus
phenomenon.
Same story, same music, but a different performance each year. This year
it will be in the new theatre "Theaterzaal C". We
will miss the dynamics of the
open concerts of previous years - noisy people passing by, being captivated by the story and its music, staying to listen to the very
end. But we will gain concentration, serenity, and lots of stage facilities,
especially light in all shades and colors.
This time five choirs will tell the story of Jesus' betrayal, suffering,
and execution:
Campus Choir
An alumni choir of lastpost-singers from the 5 previous years
A team of specialists, horribly singing Jesus' flogging, crucifixion,
ridicule and death
Children's Choir Dukenburg
You! - three songs are sung by the audience.
This year's novelty is that we will sing in three languages.
The Campus Choir is quite international by now, as is the campus, so The
Nuisance will truly be eine vielstimmige Geschichte this year, deels
ook in het Nederlands. Don't worry: we will project all song texts with English subtitles.
Advice: Be early, especially if you come from far. There is space for 174
people only.
Door: Drie koren, sprekers, en ook uzelf zingt mee
Kost: vrijwillige bijdrage achteraf
Kom: ruim op tijd want er zijn maar 174 plaatsen
Met: drankje achteraf.
De poster ligt al klaar op het dak. Daaronder Theaterzaal C.
10 januari 2018
De lastpost in drie talen
Toen we begonnen, zes jaar geleden, leek het best duidelijk. Het
lijdensverhaal, herverteld voor gewone studenten, dus in gewoon Nederlands. Alleen zijn
die studenten inmiddels al lang niet meer gewoon Nederlands. Twintig procent van de eerstejaars aan de Radboud Universiteit uit Duitsland of de rest
van de wereld. En het Campuskoor, nu Campus Choir, is nog internationaler:
ongeveer de helft is niet Nederlandstalig.
Dus zijn we begonnen aan zingbare vertalingen. De komende uitvoering van
De lastpost zal deels in het Nederlands, deels in het Engels, en deels in
het Duits zijn. Met vertalingen in de boventiteling.
De toren van Babel. Door Pieter Brueghel de Oude, 1563
5 augustus 2017
Gopro-video biedt nieuw perspectief
Een echte video-opnemer regelen, dat kwam er niet van. Geen nood: dan
vragen we het de bezoekers. Jelle zette zijn GoPro op zijn hoofd en zie: je
ziet het zoals Jelle het zag. Inclusief dat je soms echt niet wist waar de
sprekers of de koren stonden. Bij de publiekspartijen zingt-ie mee.
Zo'n GoPro geeft een gigantische berg data. Simon wist er iets van te
maken waar YouTube mee overweg kan. Dank, Jelle & Simon!
Zo! Dat was een spectaculaire uitvoering, vorige week. Vier koren, een
kinderkoortje, theatermensen, 250 mensen publiek en allerlei helpende
handen. Een schitterende coproductie, met dank aan de HAN Faculteit
Educatie.
En: het werkte. Het I/O-gebouw met
al z'n trappen en balkons maakte dat je soms niet wist waar je kijken moest.
Petrus' haan kraaide van
vier hoog naar beneden, de alleluja's uit
Van hand tot hand
galmden plotseling van links en het ontredderde volk in
Aan rafels leek van achter
op het publiek te tuimelen. En dan nog de vier theaterspelers, gewapend
met microfoontjes - die bleken telkens ergens anders te staan. Meestal is De
lastpost een ingetogen koorwerk, maar sommige delen moeten spatten.
De komende maanden gaan we de foto's, video's en reacties uitwerken en
hier publiceren.
En meteen plannen maken voor volgend jaar: The nuisance, in
drie talen.
Zie de prachtige verzameling van
120 foto's
door Ted van Aanholt
Essentieel voor een passie is dat je weet waar het over gaat. En
koormuziek is meestal pas verstaanbaar als je de tekst al kent. Dus zorgen
we bij elke uitvoering voor projectie van de gezongen tekst, liefst direct
boven het podium.
Maar als je buiten concertzalen optreedt, is die projectie knap lastig.
Zoals ook vandaag: in een flink verlichte ruimte, en nergens plek om een
projector neer te zetten.
Of toch? Mediatechniek van de Radboud Universiteit kreeg het voor elkaar.
Ze plaatsten een enorme beamer op het achterbalkon, die dwars door de glazen
ballustrade heen projecteerde, twintig meter verder, op de ballustrade aan
de overkant, voor de gelegenheid behangen met wit papier.
Het werkte: bleek,
maar goed leesbaar. Bravo! En ook: dank!
Hoe maak je zo'n uitvoering mee als toeschouwer? Dat zouden we graag zien
en horen. En publiceren zelfs.
Pak je smart phone, camera, of gopro en film wat je ziet.
Alles, of losse fragmentjes of een heel lied.
Wees niet bang om rond te lopen: dat is het hele idee van deze uitvoering.
Of om juist te filmen wat je anders niet ziet: het gedoe met programmaboekjes, de VIPs die koffie krijgen, het delen van brood en
wijn, ga zo maar door.
Laat je flitser uit, dat werkt averechts op afstand.
Of: zet ze meteen op YouTube en zet De lastpost in de titel. (En stuur
een mailtje naar passiedelastpost@gmail.com )
Dan maken we na afloop een montage. Of we voegen ze toe bij de opnamen van de liederen.
Juist de 'mislukte' zijn vaak de beste. Of niet
soms?
4 april 2017
Mooi nieuwsitem op de lokale televisie
Plotseling kwamen Rosanne de Boer en cameraman Jelle, van Nijmegen Omroep
N1, langs voor een interviewtje. En ondertussen begon de generale repetitie.
Ze kregen Willibrord en Joke aan de praat en combineerden dat met opnamen
van de oefenende koren in de spectaculaire hal van het HAN I/O-gebouw. Knap
gedaan!
En we hebben er weer een mooi filmpje bij over het passieproject.
On-screen publicity on campus monitors. Click to
enlarge
4 maart 2017
Suzanne Dekker regisseert
Een website heeft ze nog niet, en bovendien studeert ze nu filosofie,
maar in Maastricht heeft ze zich behoorlijk bekwaamd in drama en toneel. Met
een bachelor Interdisciplinary Arts en een vooropleiding toneelacademie in de zak durft ze het wel aan om zo'n veelstemmige en
veelkorige productie te regisseren.
Eenvoudig is dat niet. De tekst is essentieel, niets wordt
herhaald, de muziek brengt de emotie. De koorzangers concentreren zich op
woorden, noten en klank. Het publiek leest de boventiteling. Voor je het
weet leidt beweging alleen maar tot onrust. Wanneer doe je wat en wanneer
doe je juist niets?
Voor Suzanne was het gauw duidelijk: ze moet minstens zorgen dat
iedereen op het juiste moment op de goede plek staat. Dat is geen sinecure
met vijf koren die voortdurend wisselen van podium, trap, balkon of brug.
Maar soms ook actie: de bodes die Pilatus onderbreken met het bericht van
diens vrouw, die schuiven het koor dat Pilatus zingt opzij. Om daarna weer,
genegeerd en wel, erachter te verdwijnen. Wie weet wat ze nog meer bedenkt!
Suzanne (links) in actie: workshop drama met het
Campuskoor
.
Plaats van handeling: de Studentenkerk,
thuisbasis en voedings- bodem voor zowel het passieproject als het
Campuskoor.
3 maart 2017
HAN-studenten verbinden de liederen
Het lijdensverhaal is best ingewikkeld, met zijn vele personages en
perspectieven. Als je het nog niet kent, begrijp je zo gauw niet wie die
hogepriesters zijn, waarom Pilatus zo moeilijk doet, of wat die soldaten
bezielt.
Vandaar dat de liederen van De lastpost op de een of andere manier moeten
worden ingeleid, bevraagd, verklaard, verbonden. Met telkens een paar zinnen
wordt het al een stuk duidelijker.
Dit jaar neemt een bijzonder kwartet deze taak op zich: drie
HAN-studenten die een minor drama doen, en Eva Martens, de nieuwe
studentenpastor van de HAN. Vandaag was hun eerste bespreking. Het belooft
wat te worden!
HAN-studentenpastor Eva Martens, met dochter Rivka;
HAN-studenten Eline Katerberg, Hilde Moll en Jamie Reeders;
Stichtingsbestuurder Frits Hendriks; regisseuze Suzanne Dekker,
tekstschrijver Hendrik Jan Bosman.
31 januari 2017
6 april, integraal, op locatie
"Op locatie" heet dat zo mooi, als je niet in een concertzaal zingt, maar
op een plek waar de mensen toch al zijn. In ons geval: de studenten. En dan
niet alleen die van de Radboud Universiteit, nee, ook die van de HAN.
De locatie is de hal van het nieuwe I/O-gebouw van de HAN. Een
duizelingwekkende opeenstapeling van trappen, bruggen en balkons.
Vier studentenkoren, een kinderkoor en sprekers van de HAN gaan De
lastpost, een veelstemmig verhaal voor het eerst sinds de première weer integraal
uitvoeren. Inclusief het nieuwe deel
Aan rafels, bedoeld voor drie koren
rondom het publiek.
Studentenkoor Carmina Ludicra
o.l.v. Wilbert Staal
Huygenskoor o.l.v. Lennert van Tilburg
Tussenkoor o.l.v. Andrew Wolters
Kinderkoor Dukenburg
HAN-studenten als sprekers
Regie: Suzanne Dekker
Het I/O-gebouw van de HAN, gezien vanaf de Heyendaelseweg.
25 januari 2017
Het voorhang scheurt al behoorlijk
Er ontbrak al die jaren nog een stuk aan De lastpost.
"Op dat ogenblik [van Jezus' overlijden] scheurde het voorhangsel in de tempel van boven tot beneden in tweeën."
Daarna volgen nog meer erg wonderlijke zaken. Het lijkt een tekstfragment
dat per ongeluk in het Matteüsevangelie verzeild is geraakt. Maar Hendrik
Jan weet er een betekenis aan te geven die ook voor nuchtere
eenentwintigsteëeuwers begrijpelijk is.
Willibrord zette de tekst op muziek, voor drie koren: de totale
ontreddering van de hogepriesters, het volk, en de soldaten, eindigend in
stilte.
Carmina Ludicra
oefende alvast het eerste deel, dat zevenstemmig de
schrik en ontreddering verklankt.
Lees de tekst, zie en hoor de partituur van
Aan rafels.
Kom op de komende uitvoering
kijken, luisteren en huiveren.
Carmina Ludicra oefent onder leiding van Wilbert Staal. Na 10
minuten kloppen de noten van de eerste elf maten. Luister:
5 juni 2016
Video met spannend gat
Eén dag van tevoren kreeg Renze Boeren de opdracht om het schitterende
concert in het Huygensgebouw vast te leggen. Hoe? Improviseren.
Vandaag is het resultaat er: een overtuigende videoregistratie - met helaas een gat in het midden. De camera viel uit. Geen
nood: Renze liep op dat moment rond met een handcamera en hij wist een groot
deel van het 'gat' te vullen met flarden beeld van wat er allemaal gebeurt
als je er midden tussen loopt.
Dus vanaf 29 minuten hóór je Anders dan anders en zíe je
een bonte impressie van het voorafgaande
ronddelen van brood en wijn en je ziet Willibrord van akelig dichtbij.
Maar verderop ontbreekt juist Jezus' boodschap "Geef het aan een ander".
Jammer! Gelukkig is het audiospoor er nog wel. We gaan kijken of het nog
lukt. Intussen: geniet van de rest!
Ineens kom je als nietsvermoedend kerkkoorlid in een enorme, zevenkorige
productie terecht. Niemand kent het stuk, er zijn alleen wat
enthousiastelingen die graag hebben dat je meedoet. En verder weet je dat
het een passie is. En dat er ook studenten meezingen.
Hoe kwam dat op de koorleden over? Hoe voelt dat als publiek? Heb je er
spijt van?
Thijs Reinaerts verzamelde reacties van koorleden en auteurs, Wendy
Litjens vatte ze samen. "Overweldigend" is de rode draad. En ook:
"enthousiast" en "fijn dat ik eraan mee kon doen".
Actrice Lara van der Zee kon het Aan het kruis met hem! maar
nauwelijks verdragen. "Ik
een lastpost?"
"Ik voelde me niet thuis," schreef Frans van Schaik, om er meteen
achteraan te zetten: "maar wat zat ik er goed." Hij roemt juist de
onzekerheid en de vragen die deze passie oproept.
Raker hadden de auteurs zich het niet kunnen wensen:
lastpost, ook nu.
Publiek? Je wordt meteen het 'achtste koor'. Om met z'n 450-en het
openingslied Begin te zingen. Overweldigend. (Zie de video
)
4 mei 2016
Zeven koren op drie sporen
Een uitvoering waarbij het podium breder is dan de hele kerk, hoe leg je
die vast? Fotograaf Paul Wijsen stond voor een moeilijke taak. "Maak maar
gewoon een registratie" - maar van wat, dat was minder duidelijk. Zomaar
blijkt een deel van het publiek ineens óók koor te zijn. Uit een andere hoek
verschijnt kletterend en rammelend een steiger met een half jongerenkoor.
Ineens begint iedereen
te zingen, ook het publiek. Of ze staan venijnig klappend en tellend om het
publiek heen.
Paul bleef kalm en kreeg het voor elkaar. Hij mengde kunstig de beelden
van een vaste camera met een tweede camera die hij kon bewegen en mixte dat
weer met het geluid dat door Lolle Wynia en Herman Honer was opgenomen
voor de ringleiding.
Venijnig klappende Jongerenkoorvrouwen, terwijl Huygenskoor sist,
Jongerenkoormannen roepen, spotten en schelden, en Campuskoor zingt.
Het publiek ondergaat de geseling met de ogen gesloten.
19 april 2016
Stuurgroep is heel tevreden
Zo doen ze dat in de Ontmoetingskerk: met een stuurgroep. Een klein jaar
geleden vroeg pastor Jeanne Rens de mensen bij elkaar en ze deden zonder
aarzelen mee. Regelmatige vergaderingen en heel veel mail: eerst over welke
datums en welke koren, toen over financiën en PR, en daarna over het
legertje aan andere vrijwilligers die deze uitvoering tot zo'n
daverend succes maakten.
En ten slotte dus de opheffingsvergadering met, eindelijk, een groepsfoto
van deze merendeels zeer bescheiden mensen. Ze verdienen veel lof: de
Ontmoetingskerk heeft laten zien dat zo'n complex werk als De lastpost door
een kerkgemeenschap uitvoerbaar is. Als je maar genoeg mensen en koren met
elkaar verbindt.
Blogje
Veel meer dan ontmoeten
Blogje
Zeven koren zingen
Blogje
Gregoriaans in De lastpost, gaaf!
Concertpagina
met video, foto's, script, evaluaties.
Ongedwongen groepsfoto van de stuurgroep die de
uitvoering van De lastpost in de Ontmoetingskerk stuurde. (Klik voor
vergroting)
Jeanne Rens, Willibrord Huisman, Thijs Reinaerts,
Gerard Pijnappels, Sanne Conijn, Wendy Litjens, Henk Voskuilen, en -
niet op de foto - Hendrik Jan Bosman.
24 maart 2016
Borrelgangers in de minuut stilte
Op een open uitvoering op de campus kun je heel wat onverwachts
verwachten. En zo gebeurde. Tot op het laatste moment was onzeker of het
überhaupt door kon gaan vanwege onduidelijkheid over de
bedrijfshulpverleners. De beamer kon niet verplaatst, dus moest het podium
ergens anders staan. Een lamp bromde zo luid dat de generale in het donker
plaatsvond.
Maar er gebeuren vooral mooie onverwachte dingen. Zoals de vele
voorzieningen van de bètafaculteit, die prima in orde waren. Een podium om
je vingers bij af te likken. Een studentenvereniging die de borrel verzorgt.
Een akoestiek waar elke concertzaal jaloers op is.
En mensen die zomaar voorbij komen en gegrepen worden. Dat was de
bedoeling, en het werkte. Honderdvijftig weloverwogen bezoekers, die
bijtijds kwamen; en gaandeweg het concert nog eens honderd voorbijgangers...
... die helemaal niet wisten dat er een concert gaande was. Een paar
kwamen van een borrel, liepen luidruchtig over de gang, precies tijdens de
minuut stilte. Op een vreemde manier stoorde hun geroep helemaal niet. Wij
gedenken, maar ondertussen gaat het leven door. En even later was het
opnieuw doodstil. Misschien zijn ze wel blijven luisteren.
Het concert was werkelijk een succes, zowel voor de zangers en acteurs
als voor publiek - ook zanger, af en toe. Sommige moeilijke delen van de
passie kwamen nu voor het eerst goed uit de verf: het Campuskoor wordt
almaar beter. En: het Huygenskoor, voor het eerst zo groot optredend, heeft
definitief diepe indruk gemaakt met de kleinkoorstukken. Gefeliciteerd,
Huygenskoor!
Op de
concertpagina
verschijnen zo gauw mogelijk de video, fotoverzamelingen, impressies, het
script en
de documentatie.
De tekstprojectie komt op een intrigerende manier in aanraking met
het veiligheidbordje van de kantine. Fotograaf Bart Notelaers,
tevens beeldend kunstenaar, ziet zoiets en legt het vast. Dank,
Bart!
20 maart 2016
Veel meer dan ontmoeten
Het heet de Ontmoetingskerk, maar er gebeurde veel meer, vanmiddag. Zeven koren
zongen de passie, of eigenlijk
acht, want ook het publiek had een rol als groot koor.
Maar niet zoals in een koorfestival: elk koor netjes zijn eigen stukje,
het ene koor op en het andere weer af. Bij de repetities bleek dat dat
helemaal geen werkbare formule was. Sommige stukken vereisen meerdere koren,
andere klonken gewoon veel beter als er leden van het ene koor met het
andere meezongen. Vaak konden daardoor orgel en piano achterwege blijven en
was het 'vertellen' van het verhaal veel indringender. Soms voegden de
instrumentalisten juist veel toe, zoals in het feestelijke loflied Van
hand tot hand.
Zodoende werd er heel wat gewisseld en geschuifeld en was het
uiteindelijk één stampvolle kerk die eendrachtig De lastpost vertelde en
verbeeldde.
En dat is precies het idee achter deze passie; en van de
Ontmoetingskerk evenzo. Pastor Jeanne Rens kon in haar slotwoord terecht iedereen
bedanken voor dit gewaagde en zeer geslaagde project.
Op de concertpagina
verschijnen zo gauw mogelijk de video, fotoverzamelingen, impressies, en
documentatie.
Kinderkoor Dukenburg - gewend om met de piano te zingen. Twee
studentes werden tot 'koormoeder' benoemd en ineens hoor je een
prachtig a capella kinderkoortje. Hosanna, ja!
8 maart 2015
Theater op twee niveaus
Ook al zijn de teksten van de liederen vaak best duidelijk, je hebt toch
een korte inleiding nodig, of een verbinding, of een schets van de context.
Tegelijkertijd is het voor het oor wel prettig indien zang en spraak
afgewisseld worden.
Dit jaar schreef Hendrik Jan Bosman nieuwe teksten voor de kleine stukjes
theater die de afstand tussen de liederen overbruggen. Een toneelgroepje
bespreekt hoe ze de passie zullen gaan uitvoeren, en ondertussen zijn ze dat
aan het doen, gaandeweg ontdekkend wat hun rollen zijn en hoe ze daar
tegenover staan. Soms zijn ze zichzelf, soms zijn ze hun rol. Jezus heeft
van te voren niet eens een script.
Op de campusuitvoering worden de theaterstukjes gespeeld door vijf
acteurs van Studententheater
Op hoop van zegen
onder leiding van Renee Huismans.
6 maart 2016
Open uitvoering in het Huygens
De lastpost, gezongen en gespeeld in een uitvoering waar je
middenin zit. Vorig jaar deden we het op de trappen van het Erasmusgebouw,
dit jaar in de kantine van het Huygensgebouw. Te gast bij de Science
Faculty, die het hele project met allerlei faciliteiten ondersteunt.
Het open formaat van dit concert is bedoeld om De lastpost juist bij de
doelgroep bekend te maken: jongeren. Die komen niet zomaar naar
een concert in een concertgebouw of kerk. Daarom gaan we naar ze toe.
Bovendien: we = ze, de zangers zijn ook studenten.
Bijzonder: deze uitvoering valt samen met de nieuwe naam en
het nieuwe elan van het Huygenskoor,
dat zijn domicilie in het Huygensgebouw heeft. Ze zingen erg mooi
en we hopen dat dat ook zo op de video komt.
En net als vorig jaar worden de liederen door acteurs verbonden, ditmaal op teksten van Hendrik Jan Bosman.
Campuskoor Veelstemmig zoekt ervaren zangers die het aandurven om
de twee meest gruwelijke liederen uit De lastpost te zingen op de komende
twee concerten. Daar is een apart klein ensemble voor nodig, van liefst 6
vrouwen en 6 mannen. Sterke stembanden, stalen zenuwen.
In Zo doen we dat (de
geseling) zingen de mannen flarden van herinneringen die door Jezus'
hoofd gaan, terwijl de vrouwen een vierstemmige reeks akkoorden zingen die
nergens toe leidt en die, na "39, stop maar!" plotseling ophoudt. De
soldaten, de zweep en de tellende omstanders worden door een ander koor
vertolkt. Het publiek houdt de ogen dicht - dus je kunt je partituur
blijven gebruiken.
In Geen woorden meer
(de kruisiging) vertolken de mannen de centurion, die eerst rauw zijn
bevelen geeft en zich dan gaandeweg steeds meer verwondert, met name over de
omstanders. Hun niet aflatende, bijtende spot - nog erger
dan de spijkers - wordt gezongen door de vrouwen. Het lied eindigt met een
minuut stilte.
Bij de première durfde
Studentenkoor Carmina Ludicra het aan. En dat
terwijl ze gewoonlijk luchtige operettes zingen. Het werden de
indrukwekkendste passages van het concert.
7 februari 2016
Zeven koren zingen...
Mijlpaal bereikt: de poster kan gedrukt worden. Dat kan alleen als alles
in kannen en kruiken is.
En dat is het. Vijf van de zeven koren van de Ontmoetingskerk doen mee,
en twee van de Radboud Universiteit. Met daarnaast toneelspelers,
decorbouwers, kosters, koffieschenkers, palmtakkenknippers, een stuurgroep,
licht- en geluidmensen, tekstprojecteur, fotograaf, videoman,
kaartverkopers, noem maar op.
Eéntje heeft haar werk er al op zitten: Eva Huisman. De stuurgroep vond
de poster van twee jaar geleden perfect; ze hoefde alleen de teksten aan te
passen. Dank, Eva!
150 zangers, maar soms zingt het publiek mee, dan zijn het er dus 450. En
soms maar tien, fijnzinnig.
Wil je een zitplaats? Wees er snel bij! Je kunt
al reserveren.
Je kunt De lastpost niet met één koor zingen. De vrouwen die Jezus aan
het kruis bespotten, dat moeten andere zijn dan degenen die namens Jezus
"Mijn God, waarom verlaat je mij?" zingen. En ook: soms heb je een groot
koor nodig, zoals het Campuskoor inmiddels, soms juist een klein en
fijnzinnig.
En dan blijkt er ineens op de Bètafaculteit een klein acapellakoortje te
zijn ontstaan. Elf toegewijde zangers, die zeer verdienstelijk zingen en die
graag meedoen met de twee uitvoeringen van De lastpost. Prachtig toch?
Ze moesten zelfs nog een naam verzinnen: dat werd Huygenskoor, naar de
natuurwetenschapper Christiaan Huygens, de naamgever van het gebouw van de
faculteit. Nu nog een website, en dan zijn ze echt ;-).
Zo repeteert zo'n koortje van wetenschappers in wording: drie
kwartier, onder lunchtijd, in een lege colloquiumkamer.
17 januari 2016
Gregoriaans in De lastpost, gaaf!
Toegankelijke muziek, in eigentijds Nederlands, dat kenmerkt De lastpost.
Maar ook: een veelstemmig verhaal, dat het waard is om te worden
doorverteld, door ieder op zijn eigen manier.
In de Ontmoetingskerk wil ook het Gregoriaans koor graag meedoen. Nou,
dat kan dus. Gaaf zelfs, als je er even over nadenkt. Zo horen we
middenin onze eigentijdse vertolking hoe hetzelfde verhaal 1200 jaar geleden
gezongen werd. Veel jongeren hebben nog nooit Gregoriaans gehoord.
Dirigent en deskundige Stan Hollaardt zocht vier gezangen uit die goed in de
passie passen. Tekstschrijver Hendrik Jan Bosman plooit het script voor de
uitvoering in de Ontmoetingskerk zo dat deze vier maal een rustpunt
vormen. En in de tekstprojectie vertalen we het Latijn.
Mis het niet! Concert op 20 maart 2016:
Zeven
koren zingen
Het Gregoriaans koor van de Ontmoetingskerk.
11 januari 2016
Ontmoet de Ontmoetingskerk
Aan de 'andere kant' van het kanaal vind je, middenin Dukenburg, een
bijzondere kerk. Twee kerken eigenlijk: een parochie en een gemeente, die
hetzelfde gebouw delen. Aparte diensten, soms gezamenlijk, en veel
andere activiteiten, vaak gezamenlijk. Niet voor niks de Ontmoetingskerk.
Pastor Jeanne Rens zag twee jaar geleden de première en kwam zo op het
idee om De lastpost op het programma te zetten. Wie doet er mee? Er zijn
maar liefst zeven koren actief, van kinderkoor tot Gregoriaans.
Vandaag was de eerste vergadering van de stuurgroep voor dit project. Ja,
we gaan het doen: een complete uitvoering van De lastpost, in samenwerking
met de auteurs en met Campuskoor Veelstemmig. Wie wat wanneer zingt, dat
zoeken we nog wel uit. Maar doorgaan zal het zeker!
Palmzondag, 20 maart 2016, 15-17 uur Ontmoetingskerk
Meijhorst 7033, 6537 EP Nijmegen
Ze zijn niet bang in de Ontmoetingskerk. In het theaterweekend, voor
en door 60 jongeren, werd de kerk flink omgebouwd.
4 januari 2016
Opnieuw op de campus, maar waar?
We zijn een jaar verder, het projectkoor is een vereniging geworden:
Campuskoor Veelstemmig, met een eigen website en een eigen bestuur. Martijn,
Sanne en Bryan, ze hebben er zin in. En de koorleden niet minder!
En wat hetzelfde blijft: opnieuw voeren we De lastpost uit, op Witte
Donderdag, opnieuw op de trap... Oh nee. Dat kan niet meer - er zijn
tentamens. Dus onze spectaculaire uitvoering
in drie dimensies, dat moet nu elders, en anders. En liefst wel weer midden
op de campus. We gaan zoeken!
Mis het niet, schrijf het in je agenda: 24 maart, 19 uur.
Plaats: zo gauw we die weten, vind je die hier.
Bestuur: Bryan van den Broek, Sanne Conijn, Martijn Beukenhorst
12 juni 2015
Veelstemmige videoimpressie
Wat bezielt deze mensen? Wat ervaren ze? Wat gebeurt er allemaal?
Zulke vragen kregen Anna van de Weygaert en Mies Mikx plotseling
voorgelegd. Met de opdracht om daar ter plekke, improviserend, een korte
documentaire van te maken. Ze werken bij Oogomoog; en Oogomoog kan dat, zo
weten we op de Radboud Universiteit.
Het resultaat is verbluffend, kijk zelf maar. Allerlei mensen, van
toeschouwer tot regisseuze, geven kernachtig hun visie terwijl je
in beeld ziet wat ze bedoelen. Rake fragmenten uit het
afgelopen concert,
mooi gefilmd en gemonteerd door Thijs van Gasteren.
"Ik was er echt door geroerd," zegt Anna. "Ik zou wel mee willen zingen,"
zegt Mies. En Thijs, die zegt het met z'n montage.
Zie de video op YouTube, 7
minuten, en verwonder je.
Anna vroeg willekeurige mensen uit het publiek naar hun ervaringen.
Je ziet ze even in beeld, dan praten ze door en zie je de opnamen
van de uitvoering waar ze over spreken.
14 mei 2015
De lastpost op de trap - op video
Op het allerlaatst een concert filmen dat
zich overal om je heen afspeelt. Het leek onmogelijk, maar Lies
Bruines deed het. Vandaag stuurde ze haar
registratie van het afgelopen concert.
Soepel gemonteerd, veel aandacht voor detail, en - gezien de bizarre ruimte -
heel behoorlijk geluid. De rauwste koorpassages, de zachtste treurzang,
schertsende acteurs, het voluit zingend publiek: het staat er allemaal prima op.
Filmwetenschapper Lies Bruines heeft net haar eigen videobedrijf
FirefLies Productions
opgericht. "Ik werk al jaren met films,
als voorviewer bij kortfilmfestival Go Short, en als coördinator van de publieksdiensten bij arthouse LUX.
Dan wordt het toch tijd dat ik zelf eens ga filmen", zegt ze.
We zijn blij dat we net op tijd waren. Dank, Lies!
Zie de video op YouTube
, zet je geluid flink hard,
geniet, beleef en verwonder.
Dit jaar met theater: Judas wordt overgoten met bloed.
3 april 2015
Brood delen tijdens het concert
Het concert gisteren, op een ongebruikelijke plaats, in een
ongebruikelijke vorm - het was gewaagd, en het werd een succes.
Belangrijkste: de helft van het publiek bestond uit studenten, deels
toevallige voorbijgangers die bleven. Normaliter worden klassieke
concerten vooral door ouderen bezocht.
Bijzonderste: het gaat over "het leven, de vrijheid, en de liefde"
doorgeven, zoals Hendrik Jan het verwoordt. Geef jezelf zoals je ook dit
brood aan een ander geeft.
Dat brood uitdelen, dat hebben we nu echt gedaan, tijdens het concert.
Met aansluitend het lied Anders dan anders - een soort tafelgebed.
De koorleden vertellen het lijdensverhaal. Niet alleen zingend, ook
doend: brood en wijn uitdelen. Het werkte.
29 maart 2015
Boventiteling met noten, het werkt
De noten zijn mooi, maar de teksten zijn essentieel. Twee jaar geleden
hadden we al een tekstboekje voor tijdens het concert, maar publiek dat in
een boekje gedoken zit is niet prettig.
Vorig jaar hadden we tekstprojectie links en rechts van het podium. Gevolg: publiek ziet in een
oogwenk de tekst en kijkt verder naar de uitvoerders. Een aanrader voor
elk concert.
Maar voor de liederen die het publiek meezong wwaren we er nog niet: de
noten stonden in het boekje, met de tekst er klein onder. Willibrord kon
dirigeren wat-ie wilde, maar juist de zangers onder het publiek zagen hem
niet.
Dit jaar hebben we het echt voor elkaar: boventiteling, met voor elke
meezingregel zowel de tekst als de noten, en daaronder dus de armen en
gezicht van de dirigent.
Zondag, op de try-out in de studentenkerk, bleek dat het werkte. Zelden
zong een publiek zo overtuigend mee!
Tekstprojectie met noten via powerpoint en beamer. Met Iris van Iris Organiseert en Martijn van de Technische
Commissie.
25 maart 2015
Uitvoering in 3D
Het eerste concert van De lastpost, in 2013, beleefde je in één dimensie:
het koor stond op een podium. De première vorig jaar, toen kwamen de
koorleden uit alle hoeken: twee dimensies. Maar volgende week, 2 april, dan
is het echt 3D: de zangers zingen voor, achter, links, rechts, boven en
onder je.
Niet alles tegelijk natuurlijk. Voor elke scène en voor elke
scènewisseling zijn er schema's uitgedacht. De technische commissie rekent
en plant zich suf om alle consequenties voor stoelen, deuren, standaards, en
vooral licht uit te rekenen.
"En dat valt nog niet mee," zegt Bryan van den Broek, student Moleculaire
Levenswetenschappen, nu het brein achter de verlichting. Hij staat voor
flinke uitdagingen. "Het is erg mooi dat die zangers telkens anders staan en
ook verschillende emoties naar voren brengen. Dat probeer ik dan goed in het
licht te zetten. Maar de regie verandert nog steeds..."
Om het nog erger te maken is geen generale mogelijk in de week voor het
concert - er zijn dan tentamens. "We moeten het neerzetten, een uurtje
tevoren uitproberen, en dat is het dan."
We hebben er alle vertrouwen in dat het gaat werken. Dank, Bryan!
[Pas op, spoiler!] In "Ik
lijk wel gek" vertelt Simon van Kyrene hoe hij dat kruis omhoog
moet sjouwen. Het koor dat zijn lied zingt komt stap voor stapje,
van beneden en loopt dan om je heen.
24 maart 2015
IJverig en prettig repeteren
Campuskoor Veelstemmig is ijverig aan het repeteren voor het komende
concert. Zeer geconcentreerd op de trappen van het Erasmusgebouw, zeer
losjes maar hard werkend en veel lachend in de Studentenkerk.
Telkens met maar driekwart van de zangers - ziekte, werk, deadlines, tentamen,
ouderbezoek, alles vecht om prioriteit.
Maar op het concert zijn we met 35.
Sanne maakte foto's op de repetities. Samen geven ze een goed beeld hoe
het er aan toe gaat.
Kom meezingen op de open
repetities, 13 en 20 april
Veel koorleden oefenen online. Dat kun jij ook, bijvoorbeeld bij
Adieu, dat door het publiek wordt meegezongen. Rechtsonder in de pagina
van Adieu zie je
partituur. Klik op afspelen.
Opstelling op de trap, voor de weinige stukken waar niet iets
bijzonders mee is, qua regie. Ja, papiertjes! Sommige zangers kennen
de tekst nog niet helemaal uit het hoofd. Straks wel.
17 maart 2015
Non ludicra sed horribilis
Studentenkoor Carmina Ludicra is alom bekend om z'n lichtvoetige
uitvoeringen van de hilarische operettes van Gilbert & Sullivan.
Lachwekkende liederen, carmina ludicra.
Zoniet nu. Zeven zangers uit Carmina Ludicra zingen vooral de
huiveringwekkende liederen. Het pikdonkere gebed op de olijfberg, de
smeekbede van mevrouw Pilatus, de schimmige sound bytes in de geseling, de
spottende omstanders rond het kruis, de inkeer van de centurion, en het intens droeve rouwlied. Ze zijn
er niet bang voor.
Bijeengehaald door toporganisator Iris van Heesch, muzikaal geleid door Nathan Tax;
beide van begin af aan bij het passieproject betrokken.
Het gaat onvergetelijk worden. Non ludicra sed horribilis.
Gelegenheids-
ensemble van
zeven zangers
uit Carmina
Ludicra:
Nathan Tax,
Robert Kerssies,
Iris van Heesch,
Fenna van Dijk,
Jeske Roozen,
Veerle Driessen,
David Mokveld.
11 maart 2015
Theater tussen de noten
Het was al een oude wens: zo'n passie moet je niet alleen horen, die moet
je ook zien. Niet alleen de zangers die je aankijken, nee, ook mensen die de
ruimte, de vaardigheid en het lef hebben om te bewegen en te spreken.
Dit jaar hebben ze de ruimte: op de trappen van het Erasmusgebouw.
Theatermaker Renee Huismans leidt het Studententheater Op hoop van zegen.
Vijf acteurs zullen de gezongen verhalen inleiden, overbruggen, anders
vertellen, verbeelden.
"Wij zijn niet op de traditionele manier te werk gegaan," zegt Renee.
"Het spel dat je ziet is bijna allemaal ontstaan vanuit de eigen
improvisaties en ideeën van de spelers. Dus geen Jezus die aan het kruis
wordt gehangen of apostelen die in slaap vallen na het laatste avondmaal.
Maar wel de sferen en emoties die dit prachtige verhaal dragen, sferen die
wij door middel van onder andere muziek- en episch theater en spoken word
jazz aan u door zullen geven."
Christel de Jong, Femke Degeling, Jochem Rolvink, Lieve van
Voorthuijsen en Bert Donks zullen de uitvoering op de trappen een
heel nieuwe dimensie geven. Er komt nog een foto van alle
vijf.
4 maart 2015
Poster in de overtreffende trap
Opnieuw verbluft logo-ontwerpster
Eva
met een wel heel erg treffende poster: afgebeeld op de trappen waarop de
komende uitvoering gaat plaatsvinden.
"Het is een kwestie van perspectief," zegt ze. "Vanaf de begane grond zie
je gewoon een trap. Maar als je van bovenaf kijkt, is het een kruis. En
precies daar wordt die passie uitgevoerd."
Ze gebruikte de facebookfoto van het trappenhuis als sjabloon
voor de poster. "Ik heb 'm gewoon als onderste laag onder het posterontwerp
gestopt." Daaroverheen lopen alle lastpostbezorgertjes die het kruis dragen; dan de trappen; dan de tekst - waarbij ze nog veel nuttige
adviezen had over wat die moest zijn.
Eva heeft minstens een VIP-zitplaats verdiend. Hoewel: "staan is leuker.
Dan kun je nog eens van perspectief wisselen."
De liedteksten hoeven er niet meer in, maar ja, we willen toch wel een
echt programmaboekje. Met de inleiding, achtergrond, uitvoerenden, sponsors,
etcetera. Wie maakt dat?
"Ik," zei Bart, die we kennen van Carmina Ludicra, die ooit een
piratenoperette uitvoerden. Wat blijkt? Zijn vormgeversbedrijf heet écht
Bart de Piraat. Als je daar op bezoek gaat, dan zie je waarom. Hij maakt
grappige animaties, die juist door hun grappigheid heel goed werken. Je
blijft kijken, de boodschap komt over, de beelden blijven je bij. Bart kan
dat.
Hij kan ook programmaboekjes vormgeven. Een animatie op papier, dat zal
wel niet lukken, maar het zal vast en zeker een boekje worden dat bij de
toon van dit concert past. Niet grappig, want dat is een passie niet; maar
wel helder, open, toegankelijk.
Over hoe je je digitaal veilig kunt gedragen. Het werkt. Je kijkt
voor je lol, daarna gedraag je je digitaal veilig. Doel bereikt.
20 februari 2015
Studenten sturen stichting
Een hecht koor, een spannend
concertplan, een koorweekend voor de boeg.
Nieuw elan! En zomaar bedachten Vera de Winter, Caroline Fischer en Clarissa
van Galen dat ze wel de handen uit de mouwen willen steken.
De drie dames weten van aanpakken: naast hun studie en alle koorzang
pakken ze ook het bestuur van de stichting op. Hoe werkt dat eigenlijk, zo'n
stichting? Ze zoeken het razendsnel uit.
José van Alst, voorzitter van het oude bestuur, is er zeer over te
spreken. "We zouden het project begeleiden tot de première; dat is prima
gelukt. En dat er vervolgens een stabiel koor ontstaat, en een bestuur van
studenten - wat wil je nog meer. Zo hoort het bij een studentenproject."
Actiefoto: Vera de Winter, Caroline Fischer, Clarissa van Galen
15 februari 2015
Waar wie nu huilt, weer lachen kan
De Studentenkerk heeft een nieuwe pastor, Eva Martens. Ze onderzoekt hoe
de vergrijzende liturgie vernieuwd kan worden. Daartoe greep ze de
zondag van Carnaval aan. Kan
Campuskoor Veelstemmig daar een paar liederen uit De lastpost komen
zingen? Jezus als profeet van de omgekeerde wereld, dat past wel bij
Carnaval.
En zo gebeurde. De verwachting dat het koor niet veel- maar vooral
half- en brakstemmig zou zijn bleef uit: er stond een prachtig
koor.
Een bijzondere viering, een bijzondere kennismaking. De campuskoorzangers
waren onder de indruk van de dienst; sommigen hadden nog nooit een zondagse
dienst meegemaakt. En de meer vaste kerkgangers waren blij met zoveel nieuwe
gezichten. Ook zonder maskers.
Eva Martens met gemaskerd koor. Zie ook de andere foto's
6 Januari 2015
Campus choir "Veelstemmig" welcomes You!
Are you a student, PhD, or junior staying in Nijmegen? Have you ever sung in a
choir before? Little to do on Monday evenings?
Then you're very welcome to join our choir. Originally we were a project
choir, then we became the "Campuskoor Veelstemmig", which means something
like 'many-voiced', and now... we'll do the project again.
That is: we'll perform a new passion, based
on Matthew's Gospel, but with new texts in everyday Dutch, and new music for unaccompanied choir.
It's called "De lastpost", which means 'The nuisance'. This year we'll
perform it quite experimentally on the stairs of the Erasmus building.
Though the theme and the music is quite serious, the rehearsals are
fun. You don't need to understand Dutch at all. We're happy to help you with
translation and pronunciation where necessary. Rehearsals are every Monday
from 20:00-22:00 in the
Student's chaplaincy,
Erasmuslaan 9A.
Half the choir at a rehearsal, last year. Normally we sing in a circle,
standing, (unless you can't), always without a piano, and we perform
preferably singing without scores. The chapel is really a nice room to
sing in.
1 januari 2015
De lastpost op de campus
Hoe verder? We hadden wel wensen. Niet zo'n megaconcert als de
première,
vorig jaar, maar kleinschaliger, meer samen met het publiek, en niet in een
kerk of concertzaal.
En nu hebben we een plan. Het koor heeft zichzelf niet voor niets
'Campuskoor Veelstemmig' genoemd. We gaan De lastpost op de campus
uitvoeren. En met recht anders dan anders: in de trappenhal van het
Erasmusgebouw, op de trappen, per deel anders; met het publiek eromheen,
staand op de eerste en tweede verdieping.
Behalve natuurlijk de mensen die niet kunnen staan, die krijgen stoelen
en een goed uitzicht.
Het moet een uur gaan duren, op Witte Donderdag, 19 uur, na
het sluiten van de Refter. Vrije toegang, vrijwillige bijdrage. Voor
studenten, docenten, vriendjes, belangstellenden, muziekminnaars, ouders:
iedereen welkom - het parkeerterrein is dan leeg en vlakbij.
En de uitvoering, die wordt dus ook anders dan anders. We zingen een deel
van de muziek, verder wordt het verhaal verteld, verbeeld of gespeeld. En
wie "we" zijn, dat moet gauw blijken, nu we een plan hebben. Twee koren?
Blokfluiten? Studententheater?
De trappenhal is tamelijk onfotografeerbaar, maar dat is juist de
charme van deze locatie. Staand publiek, als in een popconcert, als
ze naast elkaar staan hebben er zo 240 mensen goed zicht. Dat zou
mooi zijn, zoveel belangstelling.
25 november 2014
Blote voeten op een stenen vloer
Je zult als eerstejaars student maar zomaar in zo'n enorm koorproject
betrokken raken.
Nieuw koor, groot publiek, teksten die onder je huid kruipen - hoe
voelt dat?
Sanne Conijn schreef het op, eerst voor zichzelf, maar eigenlijk ook voor
iedereen die het lezen wil. Een prachtige impressie.
De lastpost is een passie voor koor a capella. Maar toch deden er blazers
mee op de
première.
Als 'omlijsting'.
Twaalf spelers van Studentenorkest QHarmony speelden vooraf enkele Lastpostliederen in arrangementen van Maron Teerds.
Aldus was de passie al begonnen nog terwijl het publiek binnenkwam.
En als we dan toch die blazers hebben, waarom zouden we dan niet het
grootse 'Van hand tot hand' flink optuigen?
Het werkte prachtig. Zowel het omlijsten als het spektakel.
We hebben helaas maar een paar opnamen (op YouTube):
Wat is dat nou, die lastpost? Bach? Een musical? Een requiem?
Voor je het weet ben je vooral 'nee, maar...' aan het antwoorden. Maar
wat De lastpost wél is, dat kun je nu laten zien: de compilatie van de
première.
In een kwartiertje zie je het gebeuren: 5 koren, een zingend publiek,
blazers, Liesbeth; allerlei soorten muziek, vrolijk, droef, warm, grimmig,
ijselijk, hoopvol. Zelfs een stukje van de 1 minuut stilte.
Met aan het eind wie het allemaal waar gemaakt hebben. Delen, die link!
youtu.be/7OJf7RnSdZw
Was je er bij en wil je het nog eens meemaken? Was je er niet bij
en wil je het alsnog meemaken? Dat kan! De complete première staat nu op
YouTube, in Full HD nog wel.
Videomaker Laurens had eigenlijk een onmogelijke opdracht. "We weten nog
niet welk koor wanneer waar begint te zingen. Dus film alles maar." Ja, dat
wordt natuurlijk lastig, vooral als er een koor plotseling de kruisweg door
de kerk gaat lopen, of als Liesbeth ineens boven op de banken staat, met een
galmende microfoon.
Maar hij heeft er heel wat van gemaakt: een getrouwe registratie van
een concert
dat pas op het allerlaatst vorm begon te krijgen.
Klik op youtu.be/_Xx3PNm0GIA voor anderhalf uur video, zet je geluid flink hard,
geniet, beleef en verwonder.
Mail ons al je reacties!
Binnenkort komen de liederen ook afzonderlijk, met tekst, in de rubriek
Alle liederen
En een compilatie, met toelichting, van twintig minuten.
Na het concert van 13 april 2014 zou je denken dat het projectkoor klaar
was. Maar nee, het koor wil gewoon verder, ongeacht of er al plannen zijn
voor een nieuw concert met Palmpasen 2015. Prettig zingen op de repetities,
daar gaat het om. En af en toe
optreden, zeker. Wellicht toch een passieconcert.
Er is nu een heus koorbestuur: Lisa, Laura, Laurens en Lennert, een
facebookgroep, en er komt een aparte koorwebsite. Misschien ook nog wel een
betere naam dan 'Lastpostkoor'.
Elke maandagavond repetitie, onder leiding van
Willibrord,
in de Studentenkerk.
Hou je van zingen, meerstemmig onbegeleid, kom dan kijken op de projectkoorpagina én meezingen
op een repetitie. De eerste is op 1 september, 20 uur.
If
you don't speak Dutch, you're equally welcome! Willibrord speaks some sort
of English if he doesn't forget to do so. And the notes are international
anyway. See the project
choir page!
1 augustus 2014
Sprekersteksten online
Dat de liederen van De lastpost afgewisseld zouden worden door een
spreker, dat was van begin af aan duidelijk. Maar wat moet die spreker
zeggen? Wat moet die zijn? Een personage - Matteüs zelf, bijvoorbeeld? Een
uitlegger? Een bijbeltekstvoorlezer?
De drie auteurs hebben er lang over nagedacht. Het werd een
presentator; op de première uitgevoerd door
Liesbeth Jansen zelf. Ze sprak, speelde soms, twaalf maal een korte
inleidende tekst, die het verband tussen de liederen duidelijk maakte. Want
lang niet iedereen kent het lijdensverhaal.
De teksten staan nu bij de betreffende liederen. In het overzicht
alle liederen zijn ze met
gemarkeerd.
Zodra de video klaar is kun je Liesbeth horen en zien zoals ze op het
concert optrad.
1 mei 2014
Even pas op de plaats
Van een wild idee op 1 januari 2012 naar een complete passie, vijfkorig
uitgevoerd in april 2014: een heftig traject met een groots resultaat. Alle
reden om rustig bij te komen én om voortvarend verder te gaan op de
ingeslagen weg.
Maar welke weg is dat? We nemen een half jaar tijd om ons te bezinnen.
Deels herschrijven? Volgend jaar opnieuw uitvoeren? In Nijmegen? Elders?
Groter? Bescheidener? Televisie? Engelstalig?
In de tussentijd werken we de website bij en publiceren we zo veel
mogelijk.
Het was zo'n succes gisteren, beter dan wie ook had durven hopen. Niet
alleen de voorstelling zelf: de zang, de regie, het licht, het publiek. Maar
ook het op het laatst werkelijk in elkaar schuiven van de zes
muziekgezelschappen, ieder met hun eigen sterke kanten en hun eigen manier
van doen, samengebracht om dat ene, veelstemmige verhaal te vertellen. Soms
samen met het publiek, dat vijf maal meezong.
Er komt een integrale video en een videocompilatie, maar dat zal nog wel
even duren. Ook op deze website wordt het wat stiller, want webmaster
Willibrord kan wel wat rust gebruiken.
Maar het project loopt door, al weten we nog niet hoe. Heb je ideeën?
Ervaringen? Mail ze!
Vanavond was de grote generale repetitie. Voor het eerst zagen we vier
van de vijf koren tegelijk, oefenden we het zingen, kijken, staan en lopen,
de samenzang met publiek, de inzet van de blazers in Van hand tot hand. En
ondertussen werd er nog ijverig gesleuteld aan licht en tekstprojectie.
Duizelingwekkend. Verbazingwekkend eigenlijk dat er in de eerste helft
van de generale nog zoveel wél goed ging...
Na het eten was de rust en de concentratie terug. De tweede helft, die
ging prachtig, intens, aangrijpend. Alle reden om aan te nemen dat de eerste
helft ook zo gaan zal, straks.
En dan om 15 uur in het echt. Met vanaf 14:30 al de blazers, zeer de
moeite waard!
Je kunt niet meer reserveren, maar wel ter plaatse kaartjes kopen. Kom op
tijd!
Vrijdag 18 april 15:00 precies, Studentenkerk: Goede
vrijdag, met lastpostliederen.
Artikel in de Nijmegen-editie van de Gelderlander,
9 april 2014.
Door Jaap Bak,
foto Flip Franssen.
10 april 2014
Eerste videoreportage: gauw kijken!
De lastpost is niet alleen een muziekstuk, het is ook een project. Wie
zijn die mensen? Wat beweegt hen? De muziek? Het verhaal? De boodschap?
Welke dan?
En ook: is dit een typisch studentenproject? Waarom past het zo goed in
de Studentenkerk?
In opdracht van de Faculteit Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen
van de Radboud Universiteit maakte Ruben Altena voor en over ons drie videorapportages die
dat alles in beeld brengen. Vandaag is de eerste af. En hoe!
Gauw kijken. En luisteren, natuurlijk.
"De lastpost, het maken van een hedendaagse passie":
Zingen terwijl je wel op de dirigent let maar niet
naar hem kijkt.
Zie het gebeuren en hoor de deelnemers praten op YouTube.
9 april 2014
De lastpost in de pers
De pers en de media weten De lastpost te vinden!
Interview in
Musica
Religiosa, IKON, Radio 5, door Annemiek Schrijver
Artikel in de Gelderlander, door Jaap Bak, woensdag 9 april
Artikel in Trouw, door Sandra Bats, vrijdag 11 april
Artikel in
nrc.next, door Merlijn Kerkhof, zaterdag 12 april
Reportage
in Kruispunt, Radio 5, door Mieke Lamers, zaterdag 12 april
18:00-19:00
Ook wat schrijven? Uitzenden? Graag! Lees de
Persinformatie.
Artikel in de Nijmegen-editie van de Gelderlander,
9 april 2014.
Door Jaap Bak,
foto Flip Franssen.
7 april 2014
Judas, wanhopig
Komt er ooit een toneelversie van De lastpost, dan mogen de zwarte bomen
van de olijfberg niet ontbreken.
Jezus bidt er,
eenzaam, angstig en verlaten, terwijl zijn drie beste vrienden tot drie keer
toe in slaap vallen. Als hij daar wordt
gearresteerd door een
knokploeg, vluchten al zijn vrienden weg. En zijn bijzondere vriend
Judas, aanvoerder van de knokploeg, kan uiteindelijk zijn verraad niet
verwerken, en verhangt zich, misschien wel aan zo'n zwarte boom.
Op een concert heb je geen zwarte bomen. Maar je kunt met eenvoudige
middelen - plaatsing van de zangers, houding, en beweging op het juiste
moment, een hoop doen. En overtuigend zingen natuurlijk.
Flip Franssen fotografeerde voor de Gelderlander de zangers van Carmina
Ludicra bij het oefenen in de Molenstraatkerk. Overtuigende zang,
overtuigende pose, overtuigende foto. Dank, Flip!
"Ce cântă?", "hvað syngja?", "Mit énekelünk?"
– some members of the Lastpost choir must surely have been asking themselves
what exactly they are singing. Even though De Lastpost is written in plain
Dutch, it still poses quite a challenge to our international singers.
Choir member and language whiz Pauline Donders has therefore made a start
with the translation of the song texts. She has already made a version for
just the choir members - a very literal translation, following the original
word order as much as possible. These translations are therefore not exactly
'pretty', but they are very useful to help the singers understand the exact
meaning of the songs and the reasons behind the placement of the musical
fermatas, ritenutos and commas.
Currently she is working on an English version of
Matthew's Story in a Nutshell and of the
five 'reflections' in De Lastpost. These will be available in print at the
concert this coming Sunday, so that everyone in the audience will be able to
follow along with the story.
For this summer she considers publishing even further improved
translations in careful collaboration with authors Hendrik Jan and Liesbeth
- perhaps the beginnings of a true English version of De Lastpost!
Well done, Pauline!
And if I stumble, if I fall,
if I drown in questions,
I know you will carry me.
You who were and are and will always be,
so much bigger than this heart of mine.
En als ik wankel, als ik val, als ik onderga in vragen, weet ik jij, je zult me dragen. Jij die was en bent en steeds zal zijn, zoveel groter dan dit hart van mij.
Pauline's translation and Liesbeth's original
of the final verses of De Lastpost, from the
poem Maar in mijn hart (But in My Heart).
2 april 2014
Programmaboekje is klaar
Het was weer een hele klus om alles bij elkaar te krijgen: foto's,
teksten, logo's, bio's, dankwoord, noem maar op. Met noten voor de liederen
die het publiek zingt.
Maar het is gelukt, en het is een boekje om trots op te zijn - tevens de
eerste gedrukte tekstuitgave, 48 pagina's.
Met dank aan Bas Leijssenaar van inhoud en vorm,
die dit alles zo soepel en bovendien voor een heel schappelijke prijs
verzorgd heeft.
Advies: kijk de pdf nu
alvast door op uw beeldscherm. Tijdens het concert worden de teksten ook
naast de zangers geprojecteerd. En door de regie wordt u zo gegrepen, dat u
dan vast niet meer aan het boekje toekomt.
31. März 2014
Übersetzung ins Deutsche
Eine vielstimmige Geschichte, die ist es wert um stets weiter erzählt zu
werden. Zuerst aber einfach ins Niederländische, dachten wir.
Aber der Projektchor ist durchaus international; die Proben werden halb
auf Englisch abgehalten. Und Eltern und Freunde von Deutschen
Chormitgliedern kommen extra für das Konzert über die Grenze gefahren.
"Die Geschichte, die kennen sie bestimmt", dachten Caro und Anke, "aber
bei den Reflektionen, da wäre es doch Schade, wenn sie die Bedeutung davon
verpassen."
Und darum haben sie sich zusammen mit Jakob, Johann und Liesbeth,
der Autorin der Reflektionen ans Übersetzen gemacht. Die erste
vorläufige Übersetzung kann man bereits lesen.
Der Anfang von einer Deutschen Version von De lastpost?
Studentenkirche, 23 Uhr.
Caro und Anke arbeiten mit der Autorin Liesbeth an der Übersetzung von
Maar in mijn hart.
30 maart 2014
Vierkorig repetitieweekend
Van vrijdagavond vroeg tot zondagavond laat is er keihard gewerkt aan de
komende uitvoering van De lastpost. Vier koren, soms om de beurt, soms
gezamenlijk. Drie dirigenten die met snel toenemend resultaat aan de laatste
noten werkten; en
Panda
die vrijwel continu in touw was om de regie ter plekke te bedenken, met de
koren uit te proberen en in te studeren.
Tussendoor nog ruimte voor interviews - Ruben Altena maakt een reportage
over wat al deze mensen beweegt om aan zo'n project mee te doen. En eten -
op zaterdag in de Studentenkerk, op zondag vanuit de Molenstraatkerk de stad
in.
Het wordt grandioos, zoveel is wel duidelijk. Vooral door de regie van
Panda staan we ineens niet zomaar mooi te zingen, nee we staan een verhaal
te vertellen gericht op het publiek, ook de achterste in de zaal. En
daardóór wordt het zoveel overtuigender. En mooier bovendien.
Mis het niet, het concert. Concert? Nee, belevenis. Reken maar.
28 maart 2014
Interview op Radio 5
Dirk Luijmes kan meer dan alleen heel goed harmonium spelen: hij verzorgt
ook het radioprogramma
Musica Religiosa
van de IKON.
Voor de uitzending van zondag 30 maart, 23 uur, staat De lastpost
geprogrammeerd, samen met de
Kinder Matteüs.
Willibrord ging naar Hilversum, waar
Annemiek
Schrijver hem en Mirjan de Pont interviewde over de aard van de
twee projecten - zeer verschillend, maar toch ook weer vergelijkbaar omdat
ze beide het lijdensverhaal via muziek onder jongeren meer bekend
te maken.
Gelukkig hadden we opnamen van de vereiste radiokwaliteit: het
Barcelona
Ensembla heeft afgelopen zomer drie liederen erg mooi ingezongen.
Hoet het geworden is? Luister zondagavond via
Radio 5, of daarna alsnog
via het archief.
Nee, deze foto is niet gefotoshopt: zendmast, opklaring en schapen
waren echt. Maar of de boodschap overkwam, dat kun je je afvragen.
Schapen hebben immers radio noch internet.
25 maart 2014
Zingen onder de trap
Zelfs op concerten van studentenkoren zie je niet zo veel studenten -
behalve de zangers, uiteraard. Jammer! Waarom komen die studenten niet?
Onbekend maakt onbemind?
Het projectkoor gaat daar wat aan doen: lastpostliederen zingen, onder
lunchtijd, in het hartje van de campus, voor ieder die maar even wil
luisteren.
Donderdag 27 maart, 12:45 uur,
Erasmusgebouw, begane grond, onder de trap.
Kom, verbaas je, geniet, eet paaseitjes.
Willibrord zal wat toelichten - opdat je een idee hebt waar het over
gaat. En lees er later over op Voxweb.
22 maart 2014
Goede Vrijdag, het derde uur
De lastpost is niet alleen bedoeld voor groots opgezette concerten. Je
kunt ook losse delen uitvoeren, en je kunt ze ook zingen bij gelegenheden
waar ze een functie hebben.
En, bij uitstek, op Goede Vrijdag om 15 uur. In de Nijmeegse
Studentenkerk wordt dan het lijdensverhaal gelezen, afgewisseld met zes
liederen uit De lastpost, die hetzelfde verhaal nog eens vertellen, maar dan
anders.
Studentenkerk, Erasmuslaan 9A Nijmegen,
vrijdag 18 april 15 uur precies;
kom ruim op tijd en in stilte;
parkeren P7, dan 5 minuten lopen.
Studentenkerk, midden op de campus, maandag rond etenstijd.
12 maart 2014
Met Panda wil je gezien worden
De eerste repetitie met regisseuze
Panda
van Proosdij brengt het koor een enorme stap verder. Niet langer zingen we
noten en tekst zo goed mogelijk - nee, nu zorgen we dat we ook te zien zijn.
Hoe sta je als koor? Met je neus in een partituur? Nee, natuurlijk niet.
We gaan alles uit het hoofd zingen.
En dan? Handen in je zak? Achter je oor krabben? Staan als een zoutzak?
Zeker niet. Performance posture, zegt Panda.
En de kruisweg rondlopen terwijl we Ik lijk wel gek zingen?
Het tempo van het lied volgt vanzelf uit de stappen.
En dan af en toe een misstap, met dat kruis op je nek. Op het concert zal
heel wat te zien zijn!
10 maart 2014
De lastposter is klaar!
De poster voor het concert is klaar. Een weekend lang in tientallen
richtingen mailen over wat er op moet, en toen knutselde
Eva
de poster in een avondje in elkaar, tegelijk met de dubbelzijdige flyer.
Het was nog best lastig om de juiste woorden te kiezen. Dat het over het
lijdensverhaal gaat, dat zegt het beeldmerk wel, met dat gele kruis en al
die mensjes. Maar hoe maak je duidelijk dat dit gezongen wordt? De
boventitel bracht uitkomst.
Evenzo: wat doen we met de
blazers
die dit koorwerk "instrumentaal omlijsten". "Voorprogramma", dat was niet
duidelijk. Nu schrijven we gewoon wat ze doen: blazers spelen
lastpostliederen.
Het is een poster geworden waar we trots op kunnen zijn. Niet alleen hoe
die eruit ziet (daar mag Eva trots op zijn), maar ook wat er opstaat. Een
veelstemmig verhaal zingen, het lukt!
Nu nog véél meer publiciteit (posters, flyers, facebook, websites,
kranten, radio, tv - moet allemaal in één maand!).
De online
kaartjesverkoop loopt al gesmeerd. En niet alleen dat: heel wat mensen
kopen niet gewoon twee kaartjes, maar worden donateur. Dan krijgen ze twee
VIP-kaartjes. En 10 lastpostzegels. En veel dank!
Komt dat even mooi uit: Soeterbeeck Programma staat stil bij de vraag
waarom het vertolken van het lijdensverhaal zo sterk in de belangstelling
staat.
Theoloog en kerkmusicus
Martin Hoondert geeft een beschouwing van de recente passiegeschiedenis
aan de hand van film- en geluidsfragmenten. Daarna gaat hij in gesprek met
cultuur- en godsdienstpsycholoog
Ton
Bernts. Religiewetenschapper
Brenda Mathijssen
is gespreksleider.
Dinsdag 15 april 2014, 19:30-21:00
Studentenkerk
Studenten gratis.
Al is het maar omdat het Lastpostprojectkoor natuurlijk een paar liederen
zingt - die dan twee dagen daarvoor in
première waren gegaan. Dat is pas
recente passiegeschiedenis!
Zo kan het er aan toegaan bij een Soeterbeecklezing. Hier filosofe Sanne
Stuur onlangs in een
debat "over het hebben van een passie".
Helaas heeft Dieteke
haar studie voorrang moeten geven; zo gaat dat met studenten. Dankjewel voor
al je werk Dieteke!
Maar niet te lang getreurd: Joyce Scheeren neemt het stokje over. Ze is
afgestudeerd in de Algemene Cultuurwetenschappen aan de Radboud
Universiteit, zit voor maar liefst het derde jaar, met veel plezier, in het bestuur van het
Nijmeegs Studentenkoor
Alphons Diepenbrock, en heeft eerder gedanst en bestuurd in de
hofdansvereniging
Les Précieuses Ridicules. Ze werkt nu bij
Peer producties,
een projectbureau van Cultureel centrum De lindenberg.
Kortom, Joyce weet van zingen, dansen, besturen en organiseren. Maar goed
ook, want er staat een gigantisch concert voor de deur, met nog allerlei
activiteiten eromheen.
Veel succes, Joyce!
Mail Joyce voor alle lastpostzaken:
passiedelastpost@gmail.comm
Een speciaal telefoonnummer volgt zo gauw mogelijk.
Joyce Scheeren, een bekende in de Nijmeegse Studentenmuziekwereld.
16 februari 2014
De passie in een notendop
Vijf muziekgezelschappen zijn al hard aan het oefenen; de zesde begint
pas als het Nederlands Studenten Kamerkoor zijn toernee heeft afgerond (waar
je zeker naar toe moet gaan - zondag in Nijmegen)
Maar de meeste zangers hebben nog weinig overzicht.
Wie zingt wat, dat weten ze
wel. Maar wat gebeurt er in de
liederen die ze instuderen? Waar passen die in het verhaal?
Wel, er is nu een pagina die het verhaal in
een notendop vertelt,
inclusief titels en links naar de liederen. Zo handig. En nog printbaar ook.
Lezen!
Dit is het Nederlands Studenten Kamerkoor op hun try-out onlangs. Ze
zingen heel moeilijke muziek ongelooflijk goed & overtuigend.
Nee, ze zingen niet De lastpost. Maar Nathan harkt uit hun midden een
dubbelkwartet bij elkaar; en dat gaat wel meedoen, met juist de
lastigste Lastpostliederen; even goed als afgelopen zomer.
3 februari 2014
Hendrik Jan vertelt de passie
Wat zingen we nu eigenlijk? Dat wordt helemaal niet zo gauw duidelijk als
je oefent op de noten. Je bent hard met die noten bezig, en in het
projectkoor zing je maar tien van de vijfentwintig liederen. En: misschien
ken je het lijdensverhaal niet. Of maar half.
Kortom, een biertje na de repetitie, en daarna: "Wie heeft er zin om in
een apart kamertje eens rustig bij dat verhaal stil te staan?". Iedereen.
Apart kamertje niet nodig.
Het knappe van Hendrik Jan is dat hij
niet alleen die teksten schrijft, maar er ook nog op alle niveau's tegelijk
over vertellen kan. Wie was Jezus? Wat gebeurde er in die tijd? Wie was
Matteüs? Wat gebeurde er in diens tijd? Waarom schreef hij? Voor wie? Hoe
zien we dat verhaal nu? Wat is er in die 1900 jaar aan begrippen verschoven?
Wat kan dit verhaal voor ons betekenen?
En natuurlijk: hoe hebben we dat allemaal in De lastpost verwerkt. Want
net als bij Matteüs staat geen woord er per ongeluk.
Hendrik Jan kwam tot aan de lofzang na het avondmaal. Daarna kwamen de
(12!) luisteraars nog met een hele berg vragen.
Volgende week de tweede helft!
Na de projectkoorrepetitie: auteur
Hendrik Jan Bosman vertelt.
1 februari 2014
Blazers omlijsten zangers
Wat nu? Blazers? Ja! De lastpost is dan wel geschreven voor onbegeleid
koor, maar tussen de liederen door kun je best wat instrumenten gebruiken,
zo was het idee. Wil het Studentenorkest QHarmony
misschien meedoen met een delegatie?
En jawel, dat doen ze, met z'n twaalven, onder leiding van Maron Teerds.
Niet tussen de koormuziek door, maar meer er omheen: voor aanvang, aan het
eind van het eerste deel, begin van het tweede, en na de epiloog. Juist waar
het feestelijk wordt, in de lofzang
Van hand tot hand, daar
doen ze er een flinke schep bovenop.
En vóór aanvang dus. Dan spelen ze een aantal lastpostliederen terwijl je
binnenkomt. Een goede reden om er
bijtijds te zijn: de
blazers beginnen al om 14:30.
Misschien klinkt Petrus
wel veel bozer als hij geen woorden heeft maar wel kopergeblazen noten. Of
mooier.
Actiefoto van een repetitie van QHarmony.
26 januari 2014
Ik lijk wel gek
Het zal je maar gebeuren: er komt toevallig iemand voorbij, op weg naar
een gruwelijke terechtstelling. Hij moet lopen maar hij valt telkens. Wat
doe je dan? Je afkeren van die terechtstelling? Of 'm helpen zodat hij niet
meer valt?
Simon van Kyrene had dat dilemma niet, volgens Matteüs: hij werd
gedwongen Jezus' kruis te dragen. Loodzwaar, bergop, met een afgematte man
naast zich.
In Ik lijk wel gek
vertelt Simon hoe het ging. Stap voor stap, in lange noten, grote bogen, en
trage harmonie. De weg der smarten, als
rustpuntvoor het oor, tussen de akelige geseling en de rauwe
kruisiging in.
Het logo van De lastpost: we helpen allemaal dat kruis te dragen.
25 januari 2014
De lastpost, ook in Eibergen
Plotseling ontvingen we een bijzonder bericht. De protestante gemeente
Eibergen-Rekken gaat de liederen van De lastpost gebruiken in drie vieringen
van de veertigdagentijd. In de vieringen wordt het zingen van de liederen
afgewisseld met het lezen van het Matteüsevangelie.
Dat is wat ons van begin af aan voor ogen stond: We schrijven De lastpost
weliswaar voor studenten die de passie in een concert willen uitvoeren,
maar ze is evenzeer bedoeld voor gemeenten, parochies en scholen die er in
liturgische vieringen mee willen werken.
En zo geschiedt; en de Eibergse gemeente volgt De lastpost op nog wel
meer punten. Zo wordt elke viering ingeluid met een door allen gezongen
Begin. En: drie koren zorgen ervoor,
waarvan één een gelegenheidskoor is dat de gekozen liederen in één dag instudeert.
Een veelstemmig verhaal: het wordt werkelijkheid op deze manier.
Gelegenheidskoor Eibergen onder leiding van Annemarie Westhuis,
in de Oude Mattheüs.
23 januari 2014
Dansen van plezier
Plezier, dat hebben de auteurs van De lastpost wel, want het schrijven
vordert gestaag.
Twee weken geleden verscheen Volgens afspraak, waarin Judas verward en vertwijfeld vertelt van
Jezus' arrestatie.
Vorige week kwam Kiezen
jullie maar online, het relaas van Pilatus. Middenin wordt hij
onderbroken door Ik kreeg een
droom, het wanhopige bericht van zijn vrouw, gezet als een muzikaal
spiegelbeeld.
Maar gisteren was het pas echt Dansen van plezier: de
kinderen beschrijven op uitgelaten toon de intocht van Jezus in Jeruzalem.
Tekstschrijver Hendrik Jan laat ze trefzeker observeren:
"De grote mensen van de stad / zijn hun koning nu al zat".
"Maar ons krijgt niemand hier vandaan," zo vervolgen ze. Groot feest, op 13 april, als
Kinderkoor Emmaus dat zingt!
Matteüs snapte het al: de kinderen, die zien het. De zesjarige Judith
maakte deze tekening voor Palmpasen in de
Kinderkerk.
Jassen op de grond en op de rug van de ezel. Die is even blij als Jezus
zelf.
10 januari 2014
Volg het verhaal van lied tot lied
Gisteren kwamen de zangers van
Carmina Ludicra maar eens lekker eten. Met
als toetje: tekstschrijver Hendrik Jan komt over De lastpost vertellen.
En ja, daar bleek dat sommigen dat verhaal maar nauwelijks kenden. Dat
wisten we wel; maar ook bleek dat Hendrik Jan het prachtig kan samenvatten.
Helaas, geen opname, zelfs geen foto. Jullie (websitebezoekers) houden een
video tegoed.
Op deze website kun je het verloop van het verhaal maar moeilijk volgen;
de delen staan immers alfabetisch.
Maar daar is vandaag wat aan gedaan. Nu kun je alles van a tot z
doorlezen en -luisteren. Onder elke tekst staat een blokje met een verwijzing
naar wat er volgt. Zo handig.
Ja, en waar moet je dan beginnen? Da's heel simpel. Je begint bij Begin.
6 januari 2014;
please seeSingers with passion, welcome
Projectkoor heeft er zin in
De passie is grotendeels af; er doen minstens zes muziekgezelschappen
mee; en de harde kern is het projectkoor. Veertig leden, maar van dirigent
Willibrord mogen het er gerust 60 worden, omdat veel zangers nogal wat
repetities moeten missen. Ze studeren, bijvoorbeeld, en dan krijg je
dat.
Maar gelukkig kun je naast je studie ook de Lastpostmuziek thuis
instuderen. Moderne middelen: online afspeelbare partituren. Erg handig; en op
verzoek maken we versies waarin je eigen partij luid klinkt en de andere
zacht.
En dan kom je op maandagavond in de Studentenkerk, (of misschien ben je er
al, want je kunt er immers prima eten) en dan merk je hoe de muziek klinkt
als echte mensen die zingen in plaats van je computer. Prettige repetities,
aardige mensen, van overal over de wereld trouwens. Aansluitend koffie,
thee, bier of wijn en napraten over alles
of over De lastpost, wat je maar wil.
De komende maanden repeteren we vooral de muziek die het projectkoor gaat
zingen op het grote concert.
Zie de nieuwe pagina Wie zingt wat.
Heb je enige ervaring met zingen in een koor? Ben je een instrumentalist
die graag zingt? Neem contact op met Lisa of verschijn op een repetitie!
Begin van de repetitie in de Studentenkerk: de partituren liggen klaar,
soms nog warm want pas net geschreven en gedrukt.
Rechts: laatste repetitie van
2013 bij Willlibrord thuis: eten aan de keukentafel; 's nachts
kerstliedjes zingen in de tuin bij een rokend houtvuurtje. Met
applaudiserende buren, jawel.
30 december 2013
Spot en spijkers
Lees
Matteüs erop na: temidden van alle spot valt "Ze kruisigden hem" bijna
in het niet. In die tijd wist men heus wel wat dat inhield.
Zoniet nu: we kunnen ons dat nauwelijks voorstellen. Daarom vertelt de
centurion hoe dat gaat. Hij geeft orders, zijn soldaten voeren die uit, en
hij kijkt toe. Maar ondertussen blijven de omstanders hun "Koning Lastpost"
maar treiteren. Zozeer dat hij zich gaat afvragen wat dat eigenlijk voor man
is.
In Geen woorden meer
drijft een vrouwenkoor de spot met Jezus; een ander vrouwenkoor zingt "Mijn
God! Mijn God! Waarom verlaat je mij?"
De laatste vijftien maten worden door het publiek uitgevoerd: 1 minuut
stilte.
Eén minuut stilte, gaat dat in een concert? We gaan het meemaken, 13
april. De stilte zal flink invallen: voorafgaand zingt een derde
vrouwenkoortje minutenlang een enkele, aanhoudende toon, terwijl de
centurion (mannenkoor) vertelt, en het gespot maar voortduurt.
14 december 2013
De piraten zijn niet bang
Plaatselijk zijn ze wereldberoemd als "de piraten", maar het gaat om het
Nijmeegs Studentenkoor Carmina
Ludicra. Ze hebben flitsende uitvoeringen van werk van Gilbert &
Sullivan op hun naam staan: Nederlandstalig, uit het hoofd, gespeeld, onder
regie van
Panda van Proosdij, onder directie van Wilbert Staal, en van begin tot
eind leuk.
En nu even iets heel anders: geen jolige piraten, maar uitgerekend de
grauwste stukken uit de passie. De arrestatie, de geseling, en de kruisiging, daar tekenen ze
voor. Stukken die vragen om trefzekere zang en een zorgvuldige regie.
Bang zijn ze dus niet; zoveel is duidelijk. Temeer daar er van die drie
stukken pas anderhalf klaar zijn; maar dat is over twee weken helemaal in
orde. Want als je weet voor wie je de noten schrijft, komen ze vanzelf.
Nee, De lastpost wordt - vooralsnog - geen opera, zoals Carmina Ludicra
hier The Pirates of Penzeance uitvoert. Maar het wordt óók geen
stokstijfstilstaand concert in zwart met kleuraccent. Panda gaat zorgen
voor zorgvuldig beeld: licht, kleding, beweging, projectie. Dat komt
helemaal goed, zo weten de piraten; want die kennen haar.
30 november 2013
Zestien delen plus een tweeling
Je zou het niet zeggen, maar tussen alles door vinden de auteurs soms nog
tijd om te schrijven. De lastpost vordert gestaag: sinds juli zijn er al
weer negen delen bij gekomen. Kleine juweeltjes, zoals
Ik kreeg een droom; heftige
stukken, zoals
Zo doen we dat; en gisteren
zelfs een tweeling: Aan tafel
en Onderweg.
En het laatste
avondmaal, Anders dan anders,
dat begint ooit in Egypte en reikt tot ons hier en nu.
Tijd voor overzicht.
Op de pagina Wat al af is vind
je een tabel met, inderdaad, wat al af is, maar ook de plannen. Titel,
beginregels, onderwerp, bijbelpassage, duur, bezetting.
Het zelfrekenend werkblad waarmee Willibrord overzicht over de compositie
houdt. Het werkblad beweert nu dat het concert om 16:49 in
applaus eindigt. Maar het zal heus wel 17 uur worden.
28 november 2013
Kinderkoor Emmaus: "Cool"
Luister naar de kinderen, vindt Matteüs, want die weten het. Dus ook in De lastpost, waar de kinderen het langst
blijven juichen bij Jezus' intocht, waar ze de vragen stellen bij het
avondmaal, waar ze het vrolijkst van allen Halleluja zingen.
Kinderkoor Emmaus neemt de uitdaging aan: soms samen met Jokolo,
soms ook helemaal alleen.
Vragen genoeg. "Is het zo'n echt groot concert, met een zaal en zo?"
Nou reken maar. Groter nog dan de Lourdeskerk, waar ze normaal zingen.
En helemaal vol.
Vinden jullie het spannend, om zoiets te doen? Nee, dat vinden ze
niet. Ze vinden het "cool".
En de intocht, die moeten we nog schrijven
Maar voor het kinderperspectief zie:
Je beste jas.
Jelle Roosen werkt met kinderkoor Emmaus aan de balans.
24 november 2013
"Weblecture" - maar dan in een tent
Ook De lastpost gaat met z'n tijd mee: een weblecture. Nu
ja, Willibrord vertelde in het Soeterbeeck
Zomercafé "over dirigeren en componeren" en dat betekent bij hem dat hij
vanzelf over De lastpost begint.
Marieke van der Leest nam het allemaal op, met een noodcamera, maar het
is toch gelukt. Anna Galema monteerde het geheel en ondertitelde de gezongen
delen. Want over De lastpost vertellen, dat betekent:
zingen.
En nu hebben we dus drie kwartier college online staan, en zoiets heet
tegenwoordig een weblecture. Met een powerpoint (een doos met
spullen), gastsprekers (twee koren), publieksparticipatie (iedereen zingt
Begin mee).
Een bonte video is het
geworden. Bekijk hem helemaal - en gebruik de schuiver naar wens; of kies
eerst wat je zien wilt en volg de hyperlinks. En: vind er wat van en schrijf
het op facebook of in een mailtje.
19 november 2013
Zo feestelijk mogelijk
Een veelstemmig verhaal - een verhaal dat door veel stemmen doorverteld
wordt.
De passie zelf is een en al droefenis, maar niet overal. Jezus'
boodschap: zet jezelf in voor een ander, die is nog altijd voor miljarden
mensen een leidraad. En dat moeten we vieren: we zingen een lofzang, zo
feestelijk mogelijk. Maar wie zijn 'we'?
Wel, in De lastpost zijn dat:
heel het publiek,
een kinderkoor,
een groot koor,
en nog een groot koor,
en, als het meezit, ook nog blazers.
Zie Van hand tot hand;
luister naar de partituur, haal er Geestdrift bij, en je hoort hoe het
écht gaat klinken!
Oneindig veel poppetjes rond een lichtend kruis, zo tekende
Eva het lastpostlogo. Oneindig veel stemmen.
15 november 2013
Jokolo zingt het avondmaal!
... en daarnaast nog een paar andere delen van De lastpost, op het
grote
concert op 13 april. Daarmee komen we een reuzesprong verder, want Jokolo
zingt erg goed, mede doordat Ronald Jansen hun dirigent is.
Jokolo zingt in de
Lourdeskerk, maar ook daarbuiten. Afgelopen zomer wonnen ze opnieuw de
eerste prijs
in Rijsbergen: "beste performance ooit". En als dat je nog niet
overtuigt, luister dan naar hun
optreden op een
concert van het Nijmeegs Mannenkoor.
Bang zijn ze niet: ze gaan het avondmaal zingen - terwijl nog moet blijken
hoe dat eruit gaat zien, want dat is nu pas
half af. En
werken met een regie, dat maakt het extra uitdagend.
"We vinden het een fascinerend project, ook omdat het qua muziek afwijkt
van wat we normaal doen," zegt voorzitter Merel Steinmann. "En het komt ons
goed uit dat we aan zoiets groots kunnen meedoen zonder het zelf allemaal te
moeten opzetten en organiseren. Maar als er bijvoorbeeld een decor gebouwd
moet worden, dan zijn we van de partij!"
"... maar Jezus liet hij geselen," schrijft Matteüs, bijna terloops. We
kunnen ons nauwelijks voorstellen wat dat werkelijk inhield, toen, daar;
maar als je het gaat opzoeken, dan ben je nog lang misselijk. Het was veel
erger dan je je kunt voorstellen.
"Zo doen we dat" is bedoeld om voor de zangers en voor het publiek een
zo naar mogelijke ervaring te zijn. We
kijken mee in Jezus' hoofd, waarin flarden uit het verleden als in een
delirium voorbijkomen. Ondertussen horen we de soldaten losjes praten over
hoe je dat eigenlijk doet, zo'n geseling.
En telkens, keihard, onvermijdelijk, onverwacht, de klap en het tellen.
Hoe gaat dit klinken? Naar? Er zijn vier koren voor nodig.
Zet wel je volumeknop goed hard en ervaar de partituur van Zo doen we dat, ook al speelt
je computer die lang niet zo naar als bedoeld.
Geißelung in Bach's Matthäus-Passion, 1727-1736
7 november 2013
Geen prijs maar wel veel goeds
De Kerk en Wereld Jongerenprijs, die wonnen we niet, maar we zaten wel bij de vijf finalisten. Reden genoeg om naar de
prijsuitreiking te gaan, de winnaars te feliciteren, en nieuwe contacten
te leggen met studenteninitiatieven elders in het land. Zo komt De lastpost
weer verder!
Die prijs ging, heel terecht, naar "Leer je buren
kennen": Zo'n 3000 leerlingen van de ROC kwamen praten en
rondkijken in de synagoge. Doe dat maar eens na!
Er was ook een prijs voor opstartende projecten; die werd toegekend aan
"Taizé in Amsterdam", een laagdrempelige vrijplaats voor jongeren die hun
spiritualiteit willen ontdekken - Dat is vergelijkbaar met de
activiteiten in de Studentenkerk, en ze komen dan ook gauw op bezoek.
Welkom!
En... last but not least: Kerk en Wereld doet veel meer dan deze prijzen
uitreiken. Bijvoorbeeld: suggereren dat De lastpost bij hen subsidie
aanvraagt. Dat gaan we doen, wat dacht je.
Heel goed nieuws: we hebben een choreografe, tevens regisseuze voor het
grote concert van 13 april.
Panda van Proosdij, goed bekend onder amateurkoren die wat willen laten
zien in plaats van stijf stil te staan. "Zangers zingen zoveel beter
als ze bewegen," zegt ze. "En met die beweging, kleur, plaats, licht,
daarmee hebben we een extra expressiemiddel om het verhaal te vertellen."
Hoe Panda het voor elkaar gaat krijgen, met vier, misschien wel vijf
koren in één concert, dat gaan we meemaken - en het publiek ook. Maar we
hebben er alle vertrouwen in.
Are you a student or PhD staying in Nijmegen? Have you ever sung in a
choir before? Then you're very welcome to join the choir of this new
and fascinating project, De lastpost, in which we write a new passion; based
on Matthew's Gospel, but with brand new texts in everyday Dutch, and brand
new music for unaccompanied choir.
In the choir we study the new music to find out how it sounds if real people
sing it. (In fact, it often sounds very good). The project aims at presenting a multichoral
concert in April - but if you're just here for a few weeks, you're equally
welcome.
You don't need to understand Dutch at all. We're happy to help you with
translation and pronunciation where necessary. Rehearsals are every Monday
from 20:00-22:00 in the
Student's chaplaincy,
Erasmuslaan 9A.
Af en toe wisselen van dirigent, dat plan bestaat al een jaar. Maar
vandaag was het dan zover met Inge Stok, 19-jarige studente filosofie en
taalwetenschap,
tevens een bekende in de wereld van de verfijnde zang. En voor zover ze nog niet bekend is, zal dat niet lang meer duren.
Want het koor, gewend aan Willibrords
snel-en-lekker-degoeienoten-zingen-stijl, merkte nu hoe het óók kan.
Aandacht voor klank, stem, balans, uitspraak, dynamiek, het kwam allemaal
uit de verf.
"Wat een toevoeging zo'n repetitie met Inge! Echt, we hebben er
ongelooflijk veel moois van geleerd en het klonk prachtig, alle5 de
liederen," zo mailde een enthousiast koorlid net.
Inge dirigeert de alten van het Lastpostprojectkoor.
14 oktober 2013
Jongerenprijs Kerk en Wereld: Stem!
Gun je het passieproject met al z'n plannen wat extra publiciteit?
Stem dan op De lastpost. We zijn al genomineerd; nu hebben we nog genoeg
stemmen nodig om het project te mogen presenteren op 7 november. En wie weet
winnen we dan die prijs wel.
(Hoewel andere projecten die misschien wel harder verdienen. Maar
gelukkig kun je twee stemmen uitbrengen: er is ook een categorie "Beste idee
2014" en daarin doet De lastpost niet mee.)
Je moet je wel even registreren want anders zou je, in je enthousiasme,
zomaar, per ongeluk, heel vaak op ons kunnen stemmen.
Via deze vijf links kom je ook op speciale partituren om je eigen stem
in te studeren.
12 oktober 2013
Wat al af is en wat nog niet
Het werd hoog tijd: een overzicht van wat de passie gaat inhouden. Per
vandaag bevat de pagina Watalafis zo'n tabel.
Daardoor staat er nu ook wat nog niet af is... en het blijkt dat we in de
buurt van halverwege zijn. Snel gaat het niet, maar wat wil je, met
een schrijfsnelheid van een halve nacht per strofe, en een kwartier per
maat, naast werk en andere noodzaken. Maar we komen er!
En passant hebben we meteen een pictogrammetje ()
toegevoegd voor de video's. Die zijn een soort concertjes-on-demand.
Gifje maken met doorzichtig achtergrondje. "Zie de video"
10 oktober 2013
Dekoor tussen de zwarte bomen
De computer kan een lied nog zo correct spelen, maar een ziel
krijgt het niet. Dat wordt heel anders als echte mensen het zingen.
Vijftien zangers van studentenkoor Dekoor Close
Harmony wilden er wel een halve repetitie aan besteden. Video aan, en
opnemen maar: het gebed in de hof van olijven. Compleet met Jezus op de
berg, en de slapende leerlingen aan de voet van de berg. "Niet naar de
dirigent kijken, mannen!"
Bekijk en beluister de opname,
deel 'm op facebook of waar dan ook.
Het mooie, warme gedicht van de gelukkige leerling, dat schreef Liesbeth
al anderhalf jaar geleden. Maar nu heeft Willibrord het dan op muziek gezet.
In majeur nog wel, dat doet hij niet vaak. Maar zie, of beter, hoor, wat
er halverwege gebeurt. Dan gaat de muziek ineens zweven. Er vallen twee
tonen weg en wat je overhoudt is pentatoniek. Je kunt het op de piano nadoen
door alleen de zwarte toetsen te spelen. Je computer speelt het ook netjes.
Maar het wordt natuurlijk pas mooi als je het zingt.
(En voor als je het leuk vindt, en omdat het 4 oktober is:
Willibrord schreef ooit een kinderkerkversie van Franciscus'
Zonnelied.
Pentatonisch, jawel.)
24 september 2013
Die ken ik niet
"Paniek duurt maar een ogenblik en schuld duurt altijd door." Een korte
fout die nooit meer echt heelt. Het maakt het verhaal van Petrus voor
iedereen invoelbaar.
Hendrik Jan zette het prachtig op tekst: enerzijds de altijd nog
beschaamde Petrus die elke dag weer wakker wordt, anderzijds de boze Petrus
die vertelt wat hem overkwam: een paar meiden drijven hem in het nauw en hij
kan zijn rug niet recht houden. Hij vloekt zelfs, zegt Matteüs.
Dit lied heeft trouwens een verleden: acht jaar eerder schreven Hendrik
Jan Bosman en Willibrord Huisman een reeks teksten en liederen waarin ook
Petrus een belangrijke rol had. Voor de Kinderkerk van de Nijmeegse
Studentenkerk. Eva tekende er dit rake plaatje bij.
Gisteravond heeft het projectkoor het stuk al ingestudeerd. Niet
moeilijk, wel mooi. Spannend, dat gat ineens. En vooral: die haan, je krijgt
er echt kippenvel van.
Direct na het Soeterbeeck
Zomercafé waren de zangers van het Barcelona Quartet en Studentenkoor Hark!
best bereid om het voor de camera nog eens dunnetjes over te doen.
Anna Galema
filmde het professioneel, en zo ziet het er ook uit, en zo klinkt het ook.
De video's schitteren nu op YouTube, zelfs in HD, wereldwijd.
Daarmee is het project een enorme stap verder, met dank aan de Faculteit
Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen (FTR),
die dit alles mogelijk maakte.
Bekijk de video's en lees ondertussen de tekst mee:
Er is ongelooflijk veel werk te doen, en vooral te regelen, om De
lastpost goed van de grond te krijgen. Ondersteunen van het bestuur;
contacten met zangers, koren, fondsen, sponsors, donateurs,
belangstellenden, bezoekers; concerten aanzwengelen; en vooral heel veel
publiciteit.
En plotseling duikt Dieteke Tamminga op, een bekende in de Nijmeegse
studentenwereld, thuis in de Studentenkerk, vierdejaars Biologie,
zangeres en accordeoniste, en vorig jaar vooral beroemd geworden als
bestuurslid van
Morgen, het landelijke studentennetwerk voor een duurzame toekomst.
En ze heeft het komende half jaar naast haar studie een gaatje in haar
agenda.
Dieteke is voor één dag in de week aangesteld als producente van het
project; met dank aan onze sponsors. Wat is dat eigenlijk, een producente?
Wel, een "regelneef met een flink mandaat", zo zou je het kunnen zeggen.
Op
de achtergrond, maar ook op de voorgrond: mail, facebook, nieuwsbrieven; we
zullen haar nog vaak zien verschijnen.
Als mevrouw Rutte zich plotseling in een kamerdebat zou mengen, omdat ze
gedroomd heeft, dan zouden we raar staan te kijken.
Voor mevrouw Pilatus daarentegen was juist dát de reden waarom ze zich
met de rechtsgang moest bemoeien. Zo'n droom die hád je niet, die kréég je,
dus de inhoud moest wel waar zijn.
Hendrik Jan werkte de ene versregel van Matteüs uit tot een aangrijpende
smeekbede van een machteloze
vrouw die vergeefs probeert het lot te keren.
Nu nog een goede opname. Koren genoeg! Wie durft?
Één vers, dat is genoeg voor een persoonlijk drama en een compleet lied
waarvan de tranen in je ogen springen.
Hier uit een papieren bijbel. Je kunt het natuurlijk ook gewoon op
Biblija vinden, in vier vertalingen:
Matteüs 29:19. Zo makkelijk.
31 augustus 2013
Lastpostkoor: breng zangers mee!
Een beetje project heeft een projectkoor. Zo ook De lastpost. Maar wel
een projectkoor met een boel doelen. Zoals:
prettig en mooi zingen op de repetities;
toewerken naar kleinere en grotere uitvoeringen;
uitproberen of de muziek eigenlijk wel zingbaar is;
uitvinden of tekst en muziek aanspreekt;
de auteurs op goede ideeën brengen.
Dat prettig zingen, dat gaat vanzelf. We zijn te gast in de
Studentenkerk, met een ideale akoestiek voor a-capellazang, en, niet onbelangrijk,
met een huiskamer waar je kunt eten, koffiedrinken, en bijpraten.
Die uitvoeringen, dat is vorig jaar heel behoorlijk gelukt: een
compleet concert maar liefst. Dit jaar idem, plus een paar andere optredens,
bijgestaan door andere koren en zangers - zoals bijvoorbeeld het
Barcelona
Quartet.
De zingbaarheid uitproberen, dat is natuurlijk spannend. Soms zijn
de noten 'nog nat'. Vooralsnog dirigeert notenschrijver
Willibrord, maar we gaan gauw ook met een professionele dirigent werken. Dan
krijgen die noten vleugels!
Uitvinden hoe het aanspreekt: af en toe de tweede helft van de
repetitie om de tafel, in de huiskamer, met en fles wijn erbij, misschien
wel drie. Essentieel voor tekstschrijvers Hendrik Jan en Liesbeth, maar vast
ook zinnig voor alle anderen.
En tenslotte: inspireren. Nou, dat lukt, op raadselachtige wijze.
Menig woord en menig noot is op maandagnacht ontstaan!
Als je een beetje koorervaring hebt, kom meezingen. Breng zangers mee!
26 augustus 2013
Tuinharken op het tempelplein
Het fameuze studentenkoor Hark! verblijdt af en toe de buurt met koorzang
over de schutting, tot diep in de nacht; plaatselijk bekend als
'tuinharken'.
Deze keer met een goede reden: de noten van het tempelpleinvolk uit
'Pardon, jongeman' moesten overtuigend en verstaanbaar ingestudeerd worden.
Dat lukte, gezien de vragen van de achterburen, de volgende ochtend. " 'Zijn vredesrijk bij óns begint', nounou."
Waarmee de boodschap dus precies is overgekomen. Want het tempelpleinvolk
gaat met Jezus' profetie op de loop, dat is het idee.
Tuinharken gaat gepaard met spijs, drank, straatconcert, afwas, dans,
kaarslicht, vuurtje en verheugde buren. Hark mee!
24 augustus 2013
Kwartet zingt zevenstemmig
Het Barcelona Quartet komt De lastpost zomaar te hulp. Dinsdag zingen ze
vier liederen, eerst voor verzameld lunchpubliek,
daarna voor de camera; samen met Hark!
Nathan Tax is goed bekend in de zangerswereld. "Ik kan wel zorgen voor
wat stevige zangers," zo zei hij een maand geleden. En inderdaad: zeven
zangers die elkaar goed kennen van het Nederlands Studenten Kamerkoor - en
dat hoor je. Meteen de eerste repetitie was al een feest. Trefzeker zingen
ze de verontwaardigde oudsten van het volk, de chaotisch vergaderende
hogepriesters, de bovenwereldse engelen, en de profeterende Jezus.
Om tenslotte onvergetelijk het nieuwe Wacht te laten klinken. Jammer
dat het zo kort is...
Het Barcelona Quartet, aangevuld met drie zangers van even hoog niveau:
Lydia, [...], Yoram, Nathan, Maarten, Jannet, Augusta.
16 augustus 2013
Zing de volkspartijen mee!
Op 27 augustus zingen zeven zangers een paar stukken uit De lastpost,
eerst voor het Soeterbeeck Zomercafé, en daarna voor een videoregistratie.
Daarbij horen ook partijen die liefst niet door hen, maar door het 'volk'
gezongen worden.
We zoeken zo veel mogelijk zangers die komen meezingen:
En tussendoor vertelt Willibrord, Liesbeth Jansen interviewt, en het
publiek stelt vast heel veel vragen.
Komt allen! Zes minuten oostwaarts lopen vanaf het Erasmusgebouw. Breng
je eigen broodjes mee. We zitten buiten, maar onder een tentdak (hier);
dat houdt de
broodjes droog en de nootjes hoog. Klik op de
link of zie de
flyer -->
18 juni 2013
De video is klaar!
Het was een heel werk: op grond van het
geluidsspoor de meest overtuigende en karakteristieke fragmenten kiezen,
alles in 13 minuten passen, vormgeving bepalen, titels monteren, ondertitels toevoegen.
Laurens heeft er een mooie montage van gemaakt, die een
goed beeld geeft van het concert en het project zoals dat er op 24 maart
2013 voor stond: fascinerend werk, in uitvoering.
Het gaat om het verhaal; daarom hebben we de
video ondertiteld. Maar als je de tekst eenmaal verstaan hebt, is de versie
zonder ondertitels veel mooier.
Titel in de video, met Eva's Lastpostlogo. Een bijzondere
kooropstelling hier: de mannen zingen de drie slapende
leerlingen. De vrouwen zingen - zoals overal in De lastpost - Jezus.
22 mei 2013
En het werd stil
Ver weg heeft De lastpost zijn wortels in de Kinderkerk van de Nijmeegse
Studentenkerk. In 2000 zette Willibrord Huisman zijn tot dan toe vertelde
kinderversie van het lijdensverhaal op muziek.
Het effect was overweldigend, op jong en oud: zo'n verhaal moet je
zingen. In gewoon Nederlands, en niet belcanto, maar zo gewoon
mogelijk, lopend tussen de kinderen.
En het werd stil wordt nog altijd in de kinderpaasviering van de
Studentenkerk gezongen, tegenwoordig door studenten.
Via de kinderkerkwebsite vindt de minipassie zijn weg door Nederland en
Vlaanderen. Op verzoek van een wat onzekere zanger is er pas een
pianobegeleiding bij geschreven.
Luister hoe Bart En het werd stil
zong, lees de tekst, download de partituur, en leer 'm uit je hoofd om 'm
elk jaar te kunnen zingen.
Partituur van En het
werd stil, een lijdensverhaal voor kinderen, a capella recitatief te
zingen; maar nu ook met pianobegeleiding.
13 april 2013
Foto's van het concert
Frank van Hest maakte treffende foto's van het concert: de donkere kerk,
een gewoon koor, soms ook ongewoon (liggende mannen), en een dirigent die
verkeerdom staat, om iedereen mee te laten zingen. De danseressen, Noud met
zijn mooie piano-intermezzo, het staat er allemaal op.
Er komt nog wel een mooiere presentatie van de foto's, met ook wat meer
over Frank z'n
fotografenwerk. Vooralsnog doen we het even
via GooglePlus - je hoeft je niet aan te melden hoor, je kunt ze zo ook
zien. Klik rechtsboven op diavoorstelling.
10 april 2013
Opnamen Goede Vrijdag online
Met de smartphone opgenomen, tijdens de dienst: de zes liederen uit De
lastpost die het projectkoor zong op Goede Vrijdag in de Studentenkerk. Er
waren wat zieken en verhinderden, waardoor het wat onzeker werd en technisch
niet overal uit de verf kwam.
Maar des te sterker was de beleving, hoe deze liederen werkten, met hun
eigen teksten, indringend gezongen tussen het lezen van Matteüs'
lijdensverhaal. En ook deze keer was het gezamenlijk zingen
van Begin en Adieu, nu werkelijk aan begin en eind van de dienst,
aangrijpend en onvergetelijk.
Na het concert ontvingen we tientallen mailtjes; deels naar aanleiding
van de uitnodiging. Enkele citaten.
---
Dank voor de uitnodiging. Ik kon op de 24e niet aanwezig
zijn maar houd me aanbevolen voor volgend jaar. Wat een enorm project!
---
Ik ging helemaal blij naar huis. Eindelijk gebeurt er weer
eens wat creatiefs in de kerk!
---
[...] mijn vrouw en ik zijn
gisteren aanwezig geweest. Ik neem aan dat je er met een goed gevoel op
terugkijkt! Wij vonden het zeer de moeite waard en hebben allebei genoten!
Sommige delen spraken me heel erg aan, andere wat minder,
maar die waren, voor zover ik dat kan beoordelen, erg moeilijk om te zingen.
---
Ik heb zo genoten van deze alternatieve Passie! (84 jr)
---
---
Bedankt voor de mail. ik zal aan papa en mama vragen of ik
mag komen. (10 jr)
---
Met de laatste tonen van "de Lastpost" nog naklinkend in
onze oren zijn wij naar huis gegaan...
Het was een prachtige voorbereiding op de Goede Week; De
scherpte van de teksten, de muzikaliteit, de verteller... Fantastisch!
Heel hartelijk bedankt en jij ook een mooie week toegewenst
en veel succes met het afmaken van "het Verhaal"!
---
Wat een mooi initiatief! En als ik, (natuurlijk...!) niet
de MP van JS mocht zingen dan zou ik er erg graag bij willen zijn.
Ik wens je veel genoegen met dit bijzondere project en hoop
er de volgende keer beslist bij te zijn.
---
Ik heb gisteren zeer genoten. Toegankelijk en krachtig was
het. Een mooie opbouw ook met afwisseling tussen koorzang, vertellen, muziek
en dans. Complimenten!
---
Zoals je wellicht al verwacht had, is het lastig voor mij
erbij te zijn. Maar ik volg de website af en toe wel hoor - en je facebook
berichten natuurlijk! Ik vind het een superproject (heb dat denk ik al wel
eens gezegd) en wens jullie heel veel inspiratie en energie op 24 maart. Ik
weet zeker dat er veel mensen op af zullen komen!
---
Ik zal er niet bij kunnen zijn. Veel genoegen toegewenst!
En gefeliciteerd dat het al zo gevorderd is!
---
Bedankt voor de tip. We waren erbij. Een bijzondere
uitvoering.
---
Bedankt voor de uitnodiging. Had graag willen komen, maar
had al andere dingen gepland. Hou me maar op de hoogte, meezingen is niet
iets voor mij, maar misschien wel voor mijn vriend. Wie weet.
---
Laat je me nog weten waar ik het concert op youtube kan
bekijken?
27 maart 2013
Lastpost, Goede Vrijdag, Studentenkerk
Het concert afgelopen zondag was in alle opzichten een overweldigend
succes. We gaan hier de komende weken een bloemlezing uit de vele reacties
weergeven, en de foto's, geluidsopname, video... etcetera. Alleen gaat
webmaster Willibrord eerst even op vakantie.
Maar vóór die tijd zingt het Lastpostkoor een aantal liederen uit De
lastpost in de Goedevrijdagdienst van de Studentenkerk. Dan wordt
traditiegetrouw het lijdensverhaal gelezen; nu dus ook deels gezongen. En je
kunt stil zijn en een kaars aansteken. En
Begin en Adieu meezingen.
Wil je Goede Vrijdag op een bijzondere manier gedenken, of wil je De
lastpost nog een keer horen, of beide: je bent zeer welkom in de
Studentenkerk.
Vrijdag 29 maart, 15 uur Studentenkerk,
Erasmuslaan 9A
Parkeren op P7, bij de rotonde
Heyendaelseweg.
Verzoek: kom echt op tijd, en kom in stilte binnen.
Gevonden op facebook: het concert is al wel begonnen, maar eigenlijk ook
niet. Frits praat al, maar alle aanwezigen moeten nog een veelstemmig
koor worden om Begin te zingen. En
pas als je een koor wordt, ga je staan. Dank,
Harry van Kesteren, voor de foto.
26 maart 2013
Prachtig programmaboekje
Nathan Tax kan méér dan alleen heel goed zingen. Sinds een jaar runt hij
samen met Bas Leijssenaar het bedrijf
inhoud en vorm.
De zorg voor inhoud, tekst, afbeelding en vormgeving in onderlinge
samenhang: die is aan hen wel besteed.
Zo merkte ook De lastpost. Hoewel we allerlei informatie niet op tijd
klaar hadden, wisten ze toch een boekje in elkaar te zetten waar de
laatstemomentinfo alsnog ingeschoven kon worden. Met, inderdaad, veel zorg
voor tekst en vormgeving.
Nathan plukte de veelstemmige mensjes uit
Eva's beeldmerk en gebruikte
die op verschillende manieren in de marge, in de achtergrond, en op het
omslag.
Een boekje om te koesteren. Na het concert kwamen er zelfs mailtjes van
bezoekers die om extra exemplaren vroegen, om uit te delen aan kennissen.
Prima!
Gelukkig kunt u het
programmaboekje hier op de website nog helemaal bekijken (pdf).
Dankjewel, Nathan!
Programmaboekje, pagina 4 en 5. Bekijk de volledige
pdf.
21 maart 2013
De lastpost in de pers
Het concert van aanstaande
zondag is voldoende aanleiding voor de pers om over De lastpost te
schrijven. Het leverde drie mooie artikeltjes op, die onderling flink
verschillen.
De Gelderlander stuurde
Erik van 't Hullenaar voor een spannende foto - repetitie in de
Studentenkerk, Bijbel op de voorgrond. Bianca Govers schreef er een prima
aankondiging van het concert bij.
In het online universiteitsblad Voxweb schreef Paul van den Broek een
blog die snel de campus rondging. Uitgaande van de titel van de passie kopt
hij "Jezus
neergezet als lastig ventje" en besteedt vervolgens zorgvuldig aandacht
aan De lastpost als 'last op onze begroting'. Met over de volle breedte het
schitterende logo dat
Eva tekende.
Trouw stuurde niemand minder dan Gerrit-Jan Kleinjan. Hij at mee in de
fameuze
Studentenhuiskamer en vroeg drie studenten wat hen bezielde om aan dit
project mee te doen. Hun antwoorden leveren een treffend beeld van de wereld
van de Nijmeegse
Studentenkerk, waarin projecten als De lastpost kunnen floreren.
Het werkt: het webbezoek springt van 200 pageviews per dag - deels 'langstudeerders'
- naar 1250, vooral rondkijkers. Komen die allemaal op het concert? Oei!
Advies: reserveer en kom bijtijds.
De lastpost is nu een dik jaar onderweg; er is een stichting opgericht en
de eerste subsidie-aanvragen zijn de deur uit.
Maar intussen maken we flinke kosten voor de vermenigvuldiging van
partituren, het drukken van flyers en posters, het opmaken en drukken van
het programmaboekje, het opnemen van de uitvoeringen, en ga zo maar door.
Kortom: we zoeken sponsors en donateurs. Gelukkig hebben we sinds vandaag
een bankrekening! Voelt u wat voor een rol als vriend, donateur, sponsor,
adverteerder, mecenas? We waarderen het zeer. Zie de pagina Steun de lastpost.
Geen geld maar wel handen, hersenen of stem? Ook graag! Kijk op Help de lastpost.
17 maart 2013
Langstudeerders, goed zo!
In het onderwijsmanagement zijn ze niet blij met langstudeerders, maar de
lastpost kijkt daar heel anders tegenaan.
Want, zo zijn onze manieren: je kunt online
de muziek instuderen. Een klik, en de
partituur verschijnt op je scherm, en nog een klik, en je hoort hem en je
kunt meezingen.
Die klikken, die worden netjes gelogd; zo gaat dat op Internet. Daardoor
kan de webmaster zien hoe individuele bezoekers over een website dwarrelen -
overigens zonder dat daarbij hun naam zichtbaar wordt.
En dan blijkt dat het lastpostkoor vol met langstudeerders zit. Zie de
afbeelding: iemand opent een partituur, oefent een paar minuten, dan de
volgende, en is maar liefst drie kwartier bezig.
En zo nog zeker twintig, dit weekend. Bravo, langstudeerders!
16 maart 2013
Begin en adieu, voor allen
We zijn er: het zevende deel is af. Een bijzonder deel, want het wordt
gezongen door alle aanwezigen. Kan dat wel? Ja, tevoren instuderen, vlak
voor aanvang van het concert, dat is dan gebruikelijk.
Maar dat willen we niet, iets vooraf wat er eigenlijk niet bij hoort en
toch wel. Dus wordt het instuderen een onderdeel van het concert.
Hendrik Jan schreef een tekst waar dat mee kan: het wordt een soort
openingslied. Begin heet het.
Om dan, aan het eind, dezelfde noten te gebruiken voor het afscheidslied,
dat Adieu heet. Zeer gedragen te zingen. En ja, omdat iedereen het
verwacht: de laatste, diepe, noten lijken op de Last Post. Dat mag ook wel.
Kom je op het concert? Studeer
Begin vast in! De partituur verschijnt in
de webpagina en wat je zingen moet klinkt luid en duidelijk. Tip: je leert
het alleen als je hardop meezingt. En voor de sfeer zingt het koor zachtjes
zijn eigen stemmen mee.
12 maart 2013
Lastpostkoor kraakt noten
Willibrord schrijft wel zo zingbaar mogelijk, maar soms gebeuren er toch
gekke dingen in die muziek. Bijvoorbeeld als de hogepriesters en oudsten van
het volk helemaal over hun toeren
raken van Jezus' woorden en daden. Dan zijn de modulaties, querstanden
en stemkruisingen niet van de lucht. Maar de mannen komen er wel uit, gelukkig.
Willibrord - onorthodox amateurdirigent - speelt de betreffende stem er met
zijn blokfluit overheen en ja, dat helpt.
En soms zijn alle zangers de mensen
op het tempelplein. Dan pakken
ze uit: "...zijn vredesrijk bij ons
begint" op volle kracht. Met een dissonant op ons,
dat wel. Want zo vanzelfsprekend is het allemaal niet. En dus ook niet zo
vanzelfzingend.
Het
lastpostkoor blijft groeien:
elke week weer een paar erbij.
8 maart 2013
Programmaboekjestress
Janneke werkt zich een slag in de rondte om bijtijds alle teksten,
lijsten, schema's, advertenties en afbeeldingen klaar te hebben voor het
programmaboekje voor het komende concert.
Niet eenvoudig, want we willen dat het boekje niet alleen het concert
presenteert, maar ook het project zelf.
En op het laatst komen dan altijd nog de goede ideeën.
Comité van Aanbeveling erin. Een stukje over de
historie en de missie
van het project. Namen van deelnemers van het
projectkoor. Iets over de passiegroep.
Alle liedteksten natuurlijk, liefst in
betekenisvolle opmaak. Iets over de auteurs -
dat zijn er vier tegenwoordig, met gastheer Frits Hendriks erbij.
Foto van Noud Smeets, de 18-jarige concertpianist die het intermezzo zal
verzorgen.
Eigenlijk ook het zevende deel, want we gaan zeven delen presenteren.
Alleen is dat deel - "Adieu", dat door alle aanwezigen gezongen wordt - nog niet
af...
En ga zo maar door. Nathans bedrijfje Inhoud en Vorm
zal zorgen dat het er
heel behoorlijk uit komt te zien. Niet alleen het
zetwerk, ook het meedenken, zo doen ze dat. Prima!
De discussie op het tempelplein is af. Met als titel "Pardon,
jongeman", omdat die kernachtig de inhoud en de toon van het stuk
weergeeft. De zelfingenomen priesters en bijbelkenners ergeren zich aan de
revolutionaire boodschap van die nieuwlichter en roepen hem ter
verantwoording. Intussen beaamt het aanwezige volk Jezus' visioen van de
nieuwe wereld - en gaat er zelf mee op de loop.
Dat was nog een klus, om acht minuten tekst instudeerbaar op muziek te
zetten. Het is een mozaiek geworden van terugkerende strofen, waarin Jezus
door driestemmig vrouwen vertolkt wordt, de bijbelkenners door tweestemmig
bassen, en het volk door vierstemmig SATB.
Eindigend met een triomfantelijk slotakkoord, "zijn vredesrijk bij ons
begint", maar wel met een wrange dissonant erin. Twijfel: eerst zat die in
alten, maar hoor je 'm dan of is dat al te subtiel? Nu zit-ie een octaaf
hoger. Te schril? Kitsch? We zullen het horen op 24 maart. Kom luisteren!
Online componeren: tekst en noten gingen elf keer heen en weer tussen
Hendrik Jan en Willibrord. De donkerrood-op-witte alinea's zijn
wederzijdse verzoeken tot aanpassing van muziek of tekst.
28 februari 2013
Lastpost internationaal
Waarom zouden we niet ook juniormedewerkers van de RU uitnodigen? Dat
bleek eenvoudiger dan je denken zou. De promovendi hebben een eigen netwerk,
en met weinig moeite ging er een mail de deur uit naar 1872 PhD-candidates:
Join choir to sing a brand
new passion.
Het idee was vooral: als je als vreemdeling hier komt, en je kunt zingen,
is een koor een gemakkelijke manier om wat meer mensen te leren kennen.
Klassieke zang en notenschrift zijn immers over vrijwel de hele wereld
gelijk. En dat beetje Nederlands, dat leer je vanzelf.
Het werkt: we hadden al Duitse zangers; maar nu ook uit de Verenigde
Staten, Baskenland, en IJsland.
We schrijven De lastpost niet alleen voor concerten. Het stuk zit zo in
elkaar, dat delen ervan ook gezongen kunnen worden in de liturgie van
een katholieke viering of protestante dienst.
Het
koor van de Studentenkerk bijt het spits af en gaat Die dag zingen in de dienst van 3
maart, om 11 uur. Peter Nissen zal dan preken, wellicht ook over het thema
van dit lied, en Willibrord Huisman zal het project aan de zondagse
kerkgangers presenteren.
Dit koor bestaat uit 20 stemvaste zangers, die elke zondag de
oecumenische diensten in de Studentenkerk ondersteunen, onder leiding van
Jurriaan Schoffelen. Veel liederen worden vierstemmig gezongen, en in de
meeste liederen zingen ook de overige kerkgangers een stevige partij mee.
Iedereen is welkom!
14 februari 2013
Gelderlander presenteert De lastpost
Journalist Jaap Bak bestudeerde de website, belde op met een aantal
vragen, en schreef een mooi artikeltje in de Nijmegeneditie van de
Gelderlander. In de online versie kwam een samenvatting.
Het leidde tot weer nieuwe mailtjes en telefoontjes, en onder andere tot
een leuk artikeltje van Mickey Steijaert de online ANS, het Algemeen
Nijmeegs Studentenblad:
KOOR VAN RU-STUDENTEN KOMT MET PASSIEPROJECT.
Met dank aan de beide journalisten!
13 februari 2013
Concertposter is klaar
Het concert dat we op 24 maart verzorgen heeft inmiddels zo duidelijk
vorm gekregen dat de poster er komen kon. Eva, die het
logo ontwierp, maakte
op basis daarvan de poster.
Er moest veel tekst op, en dan heb je ook nog veel omstanders op de
kruisweg, dus het wordt een drukke boel; maar dat klopt ook, want het is een
veelstemmig verhaal in alle opzichten.
Het passieprojectkoor oefent elke maandag hard maar prettig op de muziek,
waar elke week weer een paar stukken bij komen. Het gaat goed, maar we
zouden graag met meer mensen zijn, vooral meer mannen, zo gaat dat. Zing je
graag in een studentenkoor en heb je enige koorervaring? Kom mee doen in het
passieprojectkoor.
Bijzonder is, dat we de twintigjarige pianist Noud Smeets bereid hebben
gevonden om de koorzang af te wisselen met instrumentale muziek. Hij speelt
een aantal delen uit De seizoenen van Tsjaikovsky. (En hij speelt erg mooi).
Al evenzeer bijzonder is dat Karien en Judith, beide uit het
lastpostkoor, bij twee pianostukken zullen dansen.
Frits Hendriks zal uw
gastheer zijn, de muziek aankondigen, daar waar nodig zelfs delen uit het
lijdensverhaal vertellen - de passie is immers nog lang niet klaar.
En we eindigen met een 'evaluatie in informele sfeer' - een borrel.
Welkom & zegt het voort!
29 januari 2013
Dekoor zingt Die dag
Een buitenkansje: vijftien zangers van het studentenkoor Dekoor Close
Harmony komen een uurtje bij elkaar om een Lastpostlied in te studeren en op
te nemen. Een enkel inzetje gaat nog mis, maar wat een klank en wat een
expressie komt er ineens tevoorschijn!
Laurens neemt het op en het kan zó de wereld in. "Waar ter wereld mijn
boodschap ook verder leeft," schreef Matteüs. Wel, YouTube helpt.
Bekijk en beluister de opname,
deel 'm op facebook of waar dan ook.
Normaal zingt Dekoor
flitsende closeharmonyarrangementen van jazz en popmuziek, en maken daar
een wervelende show bij. Wereldkampioen, tweevoudig zelfs. En, dus, niet
bang om even iets heel anders te doen. Een passie, in klassiek
contrapunt.
28 januari 2013
Lastpostkoor: maandag 4 februari en verder
Na een maand pauze, om nieuwe muziek te schrijven, gaat het lastpostkoor
weer verder, wekelijks, elke maandagavond. We studeren zeven delen in, die
we op 24 maart in een concert uitvoeren, en op Goede Vrijdag in de dienst in
de Studentenkerk.
Hoe? Prettig ontspannen repetities, eventueel vooraf eten. Op 18 februari
gaan we iets bijzonders doen; het is nog niet duidelijk wat, maar er zal
vast wijn aan te pas komen. Misschien dat ook de passiegroep weer gaat
draaien - best waardevol, om te praten en denken over die passie.
En wie weet zijn er mensen die zich willen inzetten voor de vormgeving
van het concert, of van de goedevrijdagdienst? We hebben nog twee maanden,
dan kan er een hoop gebeuren.
Uitproberen ook: de muziek is zo nieuw dat die nog niet droog is. Gaat
dit klinken? De mannen zingen hier de knorrige hogepriesters, in
groezelige tertsen en soms een schurende dissonant.
20 januari 2013
Mail verzonden: De lastpost is goed onderweg!
Hoogste tijd voor een nieuw mailtje...
Beste passieproject-belangstellende,
een jaar zijn we nu bezig; en het mooiste nieuws is dat die "we" steeds
meer mensen zijn. We sturen je dit mailtje om je te vertellen hoe het gaat,
wat je verwachten kunt, en misschien om je inspiratie te geven om mee te
doen.
Samengevat:
1) er zijn nu vier delen af;
2) het Lastpostkoor zingt die met succes en met plezier;
3) op 24 maart geven we ons eerste concert;
4) met Goede Vrijdag verzorgen we de dienst in de Studentenkerk;
5) "we" zijn nu een stichting, met een groeiend aantal
commissies.
In de concertuitvoeringen van De lastpost heeft de gastheer een
belangrijke rol. Hij is de enige die niet zingt en nauwelijks vertelt.
Sprekend en acterend heet hij het publiek welkom, stelt de musici voor, leidt
met een paar zinnen de afzonderlijke delen in, maakt overgangen waar dat
nodig is, kan ingaan op toevallige gebeurtenissen, en ga zo maar door.
Een soort ceremoniemeester dus, tevens presentator, misschien zelfs wel
commentator. Wordt de gastheer een Matteüs die door de tijd naar ons
toegereisd is om zijn verwoording van het lijdensverhaal te presenteren?
We vroegen Frits Hendriks (theoloog, leraar, dichter,
acteur en koorzanger) om
deze rol op zich te nemen en om mee te denken over de sprekersteksten;
misschien wel ze te schrijven.
Frits zei meteen: ja.
Komt hem zien en horen op de eerste
uitvoering door het lastpostkoor,
palmzondag, 24 maart, namiddag!
12 januari 2013
Getsemane getoonzet
Bedroefdheid, vertwijfeling, wanhoop, overgave, en ontgoocheling; in
totale verlatenheid, in het holst van de koude nacht. In de tuin van
Getsemane, volgens Matteüs.
Na 13 pogingen zijn de noten er, in de grondverf. Hendrik Jan gaat de
tekst erbij schrijven, en dan passen we ongetwijfeld de noten weer aan, en
dan de tekst, etcetera.
Intussen zijn we niet van de computer afhankelijk om de noten te horen:
het blokfluitkwartet De kunstgreep speelt ze voor. Beluister ze, en lees
Matteüs' tekst op de pagina Wat al half
af is.
De vrouwen zingen Jezus' tekst. Hij valt met de deur in
huis, op de dominant. Pas aan het eind van de slotzin komt het lied tot
rust, om dan af te dalen naar de slapende leerlingen; en dat drie maal.
27 november 2012
Stichtingsbestuur compleet
De lastpost heeft nu ook een stichting! Of heeft de stichting een
lastpost? Nu ja, de stichting gaat "Stichting Veelstemmige Verhalen" heten,
met een mooie verzameling doelstellingen. Prima bestuurders!
Samen beschikken ze over een enorm pakket aan capaciteiten, ervaringen,
staten van dienst, netwerken, ambities, deskundigheden, en nog zo wat wat je
allemaal als bestuur nodig hebt.
Bestuur, al lang actief via mail, telefoon, facebook en noem maar op, nu
voor het eerst F2F bijeen. Dan kun je de fles opentrekken!
12 november 2012
Lastpostkoor maakt vliegende start
Vanavond was de eerste repetitie van het projectkoor; alleen aangekondigd op Facebook, meteen
al 16 zangers. Spannend! Is die muziek
te zingen? Worden dat prettige repetities? Wat vinden de zangers van de
passie - die toch écht voor hen bedacht en geschreven is?
Conclusies: ja, het werkt echt. Die dag,
het lied van de vrouw met de kostbare olie, dat grijpt je aan. Tweestemmig
vrouwen, één couplet tweestemmig mannen: het zingt meteen goed en het klinkt
meteen prachtig. Met alom waardering voor de treffende woorden van Hendrik
Jan. En die kleine nootjes die er zo zoet omheen cirkelen, dat wordt nog
oefenen, dat kan ook thuis; daar komen we wel uit.
Dan die hogepriesters met
hun opgeblazen teksten, dat was lachen; ook dat werkt. Met dan aan het eind
van elk couplet, als ze op die venijnige verminderde kwint "last-post" uitkomen,
en het
vierstemmig vrouwen ah-ah erover heen zweeft: ook dat klonk. Zonder piano, wel te
verstaan. Bravo!
We zijn het erover eens: flink doorwerken, enige eisen stellen aan de
zangvaardigheden en aan de deelnametrouw, en dan zal dit koor drie
maanden lang met plezier zingen en heel bijzondere uitvoeringen verzorgen.
Lastpostkoorcommissaris Lisa Hilderink in actie!
1 november 2012
Lastpostkoor: elke maandagavond
We zijn eruit: het wordt maandagavond, 20 uur tot 22 uur, Studentenkerk.
Lisa Hilderink gaat het koortje besturen, samen met nog een of twee
andere lastposthelpers; en Willibrord gaat het dirigeren, vooralsnog. Da's wel zo
makkelijk, want hij schrijft immers de muziek, dus als het fout
gaat, kan de dirigent meteen de componist tot de orde roepen.
[Het tabelletje met gegevens dat hier stond is inmiddels verwijderd omdat
dat verouderd is. Zie voor de actuele stand van zaken altijd
www.delastpost.nl/projectkoor]
Een foto van Lisa hebben we nog niet, maar wel
een van Willibrord, apetrots op de koffiemok die hij van Hark! kreeg.
"Voor onze favoriete dirigent". Toemaar!
21 oktober 2012
De eerste lastpoststukken zijn af!
De afgelopen maand hebben we werkelijk voortgang geboekt met het schrijven
van de muziek.
Er zijn nu twee reflecties op tekst van Liesbeth, en een verhalend deel
op tekst van Hendrik Jan. Samen laten ze de verschillende gezichten de
lastpostmuziek zien: het ene ingetogen en aangrijpend, het andere bijna als
een hoorspel, met een flinke grein humor.
Hoor de hogepriesters rommelig vergaderen in 'Niet op het feest', en leef
mee met 'Maar in mijn hart', en 'En de wereld die lag open.'
En zelfs de vrouw met de kostbare olie (nee, dat is niet Maria
Magdalena) kun je al horen zingen in 'Die dag'.
We hebben een logo! En niet zomaar een; er is lang over nagedacht, en al
maanden geleden sneuvelde het eerste ontwerp. Wel of niet met een kruis,
maar geen staand kruis maar juist de lijdensweg zelf, maar dan weer niet zo
dramatisch als in de meeste kruiswegstaties, en wie draagt dat kruis
eigenlijk? Zo kwamen we op de omstanders, dat zijn degenen die het
veelstemmig verhaal uitvoeren, in meer of minder letterlijke zin. Maar dan
weer niet een plat liggend kruis. Etcetera.
Eva nam de uitdaging aan en ging aan de slag, op dezelfde manier als dat
ze als zesjarige al het bekende logootje van de
Kinderkerk muisde: Samson die de zuilen uit elkaar drukt, met het kruis
van de Studentenkerk op de achtergrond. En zo nog honderden tekeningen naar
specificatie, bijvoorbeeld van
forums en
onderwijsportfolio's voor IOWO.
Een projectkoor hebben we nog niet. Maar kijk:
Studentenkoor Hark! zal op
5 november op de herdenking van de overledenen van de RU zingen - en daar
anderhalve maand op studeren.
Hark! vraagt iedereen die interesse heeft in het Passieprojectkoor om
hieraan mee te doen. Dat past mooi omdat het om deels dezelfde muziek gaat.
We zingen twee stukken uit De lastpost die al klaar zijn.
Verder zijn er nog wel meer overeenkomsten: zelfde stijl van zingen (koor
a capella, niet moeilijk, wel mooi), zelfde plaats (Studentenkerk), zelfde
dirigent (Willibrord), zelfde prettige repetities, zelfde behoorlijk zware
onderwerp.
Liesbeth Jansen en Remco Graat starten de PR-commissie op. Daar moet
natuurlijk nog minstens een student bij plus allerlei mensen die losse
klussen willen doen.
Hun eerste stap zullen we gauw zien: eindelijk een Facebookpagina, voor
het wat snellere, flitsendere en informelere nieuws. Plus een Facebookgroep
en een maillijst voor het contact met de vele geïnteresseerde studenten.
En een klusster heeft zich ook al aangediend: Eva Huisman, zeer bekwaam
in tekenen-in-opdracht, gaat een beeldmerk en een logo en meer van dat al
tekenen.
Succes, PR-cie!
30 augustus 2012
Dank voor de reacties!
De rondzendmail van augustus leverde veel enthousiaste en behulpzame
reacties. Enkele citaten.
---
Wauw, ik krijg er steeds meer zin in! Het klinkt als een
super leuk project, waar ik graag deel van uit zou willen maken. Vooral door
mee te doen, niet zozeer het organiseren, maar evt. wel meedenken in
kleinere werkgroepen. Ik word dus graag op de hoogte gehouden van de
ontwikkelingen!
---
Klinkt hartstikke goed! Ik bel binnenkort [...]
---
Wat een prachtig project! Ik wil het graag steunen; mocht je suggesties
of advies willen sta ik graag ten dienste. Ook als [...] blijf ik graag
betrokken.
Hartelijke groet en veel succes!
---
Jeej! Mooi!
Ik denk niet dat er een directe taak voor mij in zit,
behalve natuurlijk luisterende oren en zo nodig (ongevraagd) advies over hoe
een culturele studentenclub bestuurd moet worden. Eventueel in formele zin
van een 'raad van advies'. Daar al aan gedacht?
---
Dat ziet er allemaal heel indrukwekkend uit! En dat het
groter is dan gedacht, is misschien ook wel een goed teken: dan inspireert
het.
---
Dit klinkt echt heel interessant! Weliswaar zitten wij ver
weg, maar we blijven graag op de hoogte. We zouden graag mee willen doen,
maar geen idee hoe dat praktisch zou uitpakken!
---
mag ik alsjeblieft op de maillijst? Ik vind het ontzettend
leuk en zou graag meedoen, en dan hoeft [...] niet steeds alles naar mij
door te sturen ;)
---
Potverdikkeme, dat klinkt goed.
Keep up the Passionate Spirit, zou ik zeggen...
Ben benieuwd wat daar allemaal uit voortkomt.
---
Voor je plan voor een nieuwe Passie voor koorzang kan ik
alleen maar ontzag hebben. Het lijdensverhaal is al in zoveel vormen te zien
en te horen
(geweest) ... Ik voel bewondering dat je/jullie dit desondanks oppakken met
een geestdrift die alleen maar tot een nieuw en prachtig resultaat kan
leiden.
Heel veel succes ermee!
22 augustus 2012
Stand van zaken rondgemaild
We hebben met zoveel mensen gesproken, terwijl
de plannen voortdurend groter werden, dat sommigen al
een tijd niks gehoord hebben. Of nog niet weten wat nu
de plannen zijn.
Dus werd het tijd voor een rondzendmailtje. Helaas is onze lijst niet
compleet; en we hebben van veel studenten de emailadressen niet, dus dat
wordt ook wat Facebookstrooien zometeen.
Het volledige bericht kun je natuurlijk op deze website lezen.
Samenvatting:
1) het gaat goed,
2) het project is veel groter dan
we dachten, en
3) doe mee als je wilt.
Geen mail gehad? Wil je voortaan wel mail? Stuur ons een
mailtje, dan kom je op de lijst.
8 juni 2012
De auteurs stellen zich voor
Drie meer of minder bekende namen, maar wie zijn dat nou eigenlijk? Het
werd hoog tijd hier eens wat over de drie auteurs te schrijven. Voor de
gelegenheid is er zelfs een portret gemaakt. We zoeken nog naar de diepere
betekenis van de waslijn op de achtergrond. Toevallig passen de kleuren van
de kleren mooi bij de website.
De passiegroep, dat zijn studenten die 'meeleven' met De lastpost.
Dat is, naar keuze, meelezen, meekijken, meeluisteren, meepraten,
meedenken, meedoen. En: mee-eten natuurlijk, want in de Studentenkerk wordt
er heel wat samen gegeten tegenwoordig.
Lees er meer over, kom kijken.
Dinsdag 24 april: Jesus Christ Superstar. In de weken erna: meer films, en
wat we onderling zoal verder bedenken.
9 april 2012
Soldaat zingt passie in verdorde tuin.
Aarzelend beginnend hebben we meteen een grote stap gezet. In de vastentijd 2012
heeft de passiegroep, (telkens
ongeveer acht studenten) niet alleen gegeten,
gelezen, geluisterd, en gepraat, maar ook een deel van de
goedevrijdagviering in de Studentenkerk voorbereid en verzorgd.
Bijzonder, want sommigen van hen kenden het lijdensverhaal aanvankelijk
niet; of ze waren nog nooit in een kerkdienst geweest. Ze maakten tijdens de
dienst, tussen het lezen van het verhaal door, midden in de kerk een tuin van dorre takken
(die in de kinderpaasviering zouden gaan bloeien).
Het dramatisch hoogtepunt was Longinus' lied, gezongen door Yentl.
Longinus' lied is het lijdensverhaal, solo gezongen door de soldaat
bij het kruis. Het is in 2009 geschreven door Hendrik Jan Bosman en
Willibrord Huisman. Voor een kinderpaasspel - maar net zo goed voor
volwassenen.
Helaas hebben we geen foto's van Yentl, als soldaat in de dorre tuin,
maar wel een opname.
U kunt die beluisteren, meelezen, en meer op de webpagina
Longinus' lied van de Kinderkerk.
11 maart 2012
Website online!
In februari bedachten we de naam:
"De lastpost - een
veelstemmig verhaal".
Diezelfde avond nog was de domeinnaam
geregistreerd.
Nu nog even een website in elkaar zetten. De techniek is gauw klaar, maar wat moet erin?
Wat doen we met alles wat er wel in
moet maar waarvan we nog niet weten hoe we dat gaan aanpakken?
We beginnen gewoon. Er zitten nog grote gaten in het projectplan, dus ook
veel lege pagina's hier.
Help ze vullen!